Nu de storm rond het salaris van ING-topman Ralph Hamers is gaan liggen, zullen ze op het ING-hoofdkantoor waarschijnlijk een evaluatie doen. Waar is het fout gegaan? Ik denk dat de raad van commissarissen te veel in een bubbel zit. Misschien is het goed dat het management zich af en toe eens onder de gewone bevolking mengt. Schrap eens een belangrijke meeting en ga naar de supermarkt of een kroeg.
Ik begrijp de publieke verontwaardiging wel. In deze maatschappij moeten we het samen doen. Maar helaas worden de tegenstellingen steeds groter. Tussen rijk en arm, voor- en tegenstanders van zwarte piet, politiek links en rechts, etc.. Hoe meer je krachttermen gebruikt, hoe meer gelijk je zult krijgen, is de opvatting. Maar het enige effect is dat je de tegenstellingen alleen maar vergroot. En als je een ceo €1 mln erbij geeft, versterk je daarmee dit effect.
Toch heb ik moeite met de selectieve verontwaardiging. Hamers verdiende in 2016 €2 mln. Dat is qua salaris plaats 18 van alle AEX-ceo's, terwijl ING het vierde bedrijf is gemeten naar beurswaarde. Met de verhoging had hij op plaats nummer 14 gestaan volgens een recente berekening van het FD.
Qua vergoeding staat Nancy McKinstry van Wolters Kluwer al jarenlang op nummer 1. In 2016 ontving zij €16 mln. Daar hoor ik nooit iemand over. Recentelijk kreeg Elon Musk een beloningsvoorstel, waarbij zijn vergoeding dik $ 6 mrd (!) wordt bij het behalen van zijn doelen. Die zijn net zo moeilijk te halen als de productiedoelstellingen van Tesla model 3, maar het gaat om het principe. Ik heb geen oproep tot een boycot van Tesla gezien.
In de discussie over ING heb ik slechts één valide argument voorbij zien komen: als ING failliet gaat dan moeten wij (Nederlanders) ING redden. Dat is zo, maar pas als aandeelhouders, obligatiehouders, depositohouders en collega-banken daarvoor al hebben gebloed. Maar inderdaad, ook hier gaat het om het principe. Overigens gaan die extra salariskosten ten laste van de winst en dus zijn het de eigenaren van het bedrijf, de aandeelhouders die het betalen.
Ik ben wel blij dat de commissarissen van ING uiteindelijk overstag zijn gegaan. Als de politiek daadwerkelijk had ingegrepen in de salarissen van private bedrijven, dan had dat de deur opengezet voor nieuwe acties. Wat te veel of te weinig salaris is, blijft een subjectieve discussie. Je glijdt zomaar af naar een soort communistisch systeem.
Mijn advies richting alle verontwaardigde mensen is: als u een volgende keer boos wordt, koop dan een paar aandelen van het bedrijf en ga naar de jaarvergadering. Richt daar uw commentaar aan degene die dat beloningsvoorstel hebben gedaan. En dan mag u ook er ook nog over stemmen. Kan dan nog best gezellig worden, zo’n vergadering.
Corné van Zeijl is analist en strateeg bij vermogensbeheerder Actiam en privé aandeelhouder Shell. Reageer via cornevanzeijl@fd.nl. Disclaimer en meer columns op fd.nl/cornevanzeijl.
