De Turkse Harun Kunt en Nederlandse Johan Verweij voetbalden in hun jeugd jarenlang allebei bij voetbalvereniging TEC. Toen hebben ze elkaar nooit ontmoet. Door corona kruisen hun paden tientallen jaren later dan toch op het Tielse trainingsveld.
Terwijl de meeste Nederlanders nog op één oor liggen, stroomt om half 7 de parkeerplaats van amateurvoetbalclub TEC in Tiel helemaal vol. Honderden mannen lopen met hun bidkleedje onder de arm naar het trainingsveld. Ze komen samen om te bidden en het Offerfeest te vieren.
'Maskér taken, mondkapje op.' Harun Kunt (48) van de Turkse Ahmet Yesevi-moskee moet streng zijn tegen een paar halfslaperig mannen die het veld oplopen. Hij wil absoluut niet dat er mensen besmet worden met het virus. De imam test de gloednieuwe geluidsinstallatie die de moskee net heeft aangeschaft. De kleedjes liggen braaf op anderhalve meter afstand van elkaar. Normaal gesproken zou de moskee nu stampensvol zitten, maar die is uit veiligheidsoverwegingen dicht.
Krrrrrk. Krrrrrk. De geluidsinstallatie laat zich tijdens de preek van de imam soms horen. De opkomende zon, vastberaden er een prachtige dag van te maken, laat zich er gelukkig niet door afleiden.
Even is het helemaal stil op het volle voetbalveld.
'Eid Mubarak. Gezegend Offerfeest!' Mensen feliciteren elkaar kort. Geen omhelzingen. Geen baklava. 'Dat moet met de handen aangepakt worden, te riskant' zegt Kunt. Rond 07:30 is bijna iedereen weer vertrokken. Om thuis, in kleine kring, het Offerfeest te vieren.
Nog even koffie dan en napraten in de bestuurskamer. Kunt is voor Ajax. Verweij voor Feijenoord. Imam Irfan Turksever houdt het bij VVV-Venlo, omdat hij daar zes jaar heeft gewoond. De baklava die Kunt heeft meegenomen als bedankje en Verweij's kokosmakronen staan gebroederlijk naast elkaar.
'Hebben jullie voor ons gebeden dat we gaan winnen?' vraagt voorzitter a.i. Johan Verweij (60). Alle hulp van boven is welkom, want het wordt een spannend seizoen voor de tweede divisionist. De club mag eind oktober meedoen aan het hoofdtoernooi van de KNVB beker en het opnemen tegen de profclubs. De vader van Verweij had dat vast mooi gevonden. Die leefde voor de club. 'Toen ik geboren werd ging hij eerst naar TEC om mij lid te maken en daarna pas naar het gemeentehuis om aangifte te doen.'
Verweij, die zijn geld verdiende met vrachtwagenonderdelen, is nu met pensioen. Dus kan hij zich helemaal op de vereniging storten. De ledlampjes voor de nieuwe kleedkamers heeft hij 'gratis geregeld.' Net zoals de beveiligingscamera's, die helaas nodig zijn. 'Een van de leden hier, een jongen van Turkse komaf, heeft een eigen beveiligingsbedrijf. Hij zei: ik sponsor je wel en hang ze voor je op. Fantastisch.'
Dus toen Kunt naar Verweij belde of hij misschien met de moskee op het veld van zijn oude club kon komen bidden, was het in een minuut geregeld. 'Kom de sleutels maar halen en ga je gang. Je moet elkaar een beetje helpen, toch?'
In Tiel woont een grote Turks-Nederlandse gemeenschap van zo'n 3000 mensen. Vanaf de jaren '50 trokken veel Turkse gastarbeiders naar industriestad Tiel. Werken in fabrieken die allemaal niet meer bestaan, zoals metaalfabriek Daalderop, jamfabriek De Betuwe, bekend van Flipje en glasfabriek De Maas, waar allebei de vaders van Kunt en Verweij werkten.
'Ik kwam als jongetje van acht naar Nederland en werd meteen lid van TEC', vertelt Kunt. De jonge spits bracht heel wat uurtjes door op het voetbalveld. Maar van een voetbalcarrière, die elke jongen wenst, kwam het niet. Kunt heeft een Turkse café in de stad en wil graag wat terugdoen voor TEC. 'Na de zomer kom ik terug en maak ik een maaltijd met rijst, döner kebab en een lekkere salade voor alle vrijwilligers.' Je moet elkaar een beetje helpen, toch?
