17e-eeuwse stolpboerderij in Westbeemster

Het was de toen
malige koningin Beatrix die tien jaar geleden bepaalde dat Frans van der Velde (61, consultant) en zijn 
ex-partner Monique Ligtvoet 
(56, communicatieadviseur) in Westbeemster gingen wonen: ‘Er was in ons allebei een tweestrijd gaande tussen een Amsterdams grachtenpand en iets landelijks. Met het opgooien van een muntje kwam de verlossing.’

Het werd dus kop. Een behoorlijke zoektocht naar de perfecte buitenplek volgde, waar Frans en Monique dan maar een feestje van maakten: ‘Als we iets in het vizier hadden, zochten we een leuke B&B en gingen we een weekendje struinen in de buurt om ons gevoel te peilen.’

Een goed gevoel was er direct bij de stolpboerderij in Westbeemster. Ze keken door het verouderde interieur heen – de eigenaren hadden de toen nog operationele boerderij in de jaren tachtig gekocht – en zagen een potentiële parel. Een aannemer uit het aangrenzende dorp De Rijp begeleidde hun verbouwing. ‘We hebben flink gerenoveerd, maar geen ‘emotionele schade’ toegebracht. De authentieke balken en ook de smuiger uit 1790 – een typisch Zaanse schouw met blauw-wit tegeltableau – hebben we uiteraard behouden.’ Net als de nog originele en zeldzame houten pui. Frans legt uit: ‘In de 18e eeuw vervingen veel rijkere boeren deze door een gemetselde versie. Gelukkig zaten onze oorspronkelijke bewoners wat krapper bij kas.’

De bijna vierkante stolpboerderij uit 1670 heeft meer dan een half hectare perceel en een oppervlakte van 480m², verdeeld over negen kamers, waaronder een enorme woonkeuken, een lichte zitkamer met hoge plafonds, en een sauna: ‘De handleiding is nog onberoerd,’ meldt Frans licht beschaamd, ‘we hebben er nog nooit in gezeten.’

In de voormalige deel, in 2012 verbouwd tot woonstudio met eigen keuken en badkamer, kijk 
je het liefst continu omhoog, 
naar de adembenemende houten balkconstructie en rieten kap.

Een van de fijnste plekken van de boerderij vinden Frans en 
Monique de tuinkamer annex bibliotheek, met daarin een 
immense en goed gevulde houten boekenkast. Naast woorden 
zijn hier ook veel noten gelezen. 
‘Ik heb vroeger in bandjes gespeeld en zit nog steeds graag achter de piano,’ vertelt Frans. ‘We hebben hier heel wat avonden doorgezakt en gespeeld en gezongen met vrienden; velen ontdekten dan best een goede zangstem te bezitten.’ En mocht er toch wat hebben geschort aan de muzika-liteit van de gasten, dan hadden de naastgelegen buren honderden meters verderop waarschijnlijk weinig last.

De dichtstbijzijnde (middelbare) school ligt zo’n twaalf kilometer fietsen verderop in Purmerend. Frans: ‘Weinig dingen liggen 
op fiets- of loopafstand, dat lijkt mij erg onhandig met kinderen. De plek past beter bij een wat 
ouder stel, dat rust en ruimte wil.’

Ook Frans zoekt straks (nog) meer ruimte op. ‘Ik ben bezig 
met het bouwen van een huis in Aix-en-Provence.’

Meer FD Persoonlijk? Lees verder op fdpersoonlijk.nl.