Onafhankelijke horlogemakers kunnen creatiever en vernieuwender te werk gaan dan de grote merken. Een selectie van zeven uurwerken van kleine Zwitserse merken.

Het apparaat lijkt rechtstreeks afkomstig uit de nieuwste Star Wars-film. Een vierkant met diverse uitstulpingen, als een soort geschutskoepels. In twee van de uitstulpingen draaien kleine turbines. Zij leveren de kracht die, via een ingewikkeld patroon van zichtbare tandwielen en raderen, uiteindelijk terechtkomt bij die andere twee uitstulpingen. In een daarvan glijden de minuten voorbij, in de andere de uren. Dit ‘ruimteschip’ is ontwikkeld en gebouwd door MB&F, een onafhankelijke horlogemaker.

De horlogewereld laat zich grofweg opdelen in drie segmenten: conglomeraten met diverse merken (Richemont bijvoorbeeld met onder meer IWC, Piaget), zelfstandig opererende grote merken (Rolex, Patek Philippe) en een legertje aan ‘independents’: kleine, onafhankelijke horlogemakers. Tijdens de laatste SIHH (Salon International de Haute Horlogerie) in Genève gaf voor het eerst in de geschiedenis van deze horlogebeurs een aantal onafhankelijke merken acte de présence. Charris Yadigaroglou, woordvoerder van het onafhankelijke MB&F: ‘Wij produceren per jaar zo’n 285 horloges. Dat lijkt weinig, maar daarmee zijn we een van de grotere onafhankelijke merken. Patek Philippe produceert datzelfde aantal in een dag. En Rolex per uur.’

Grote productieaantallen betekenen grote risico’s. Er moeten immers veel klanten worden gevonden om al die horloges aan te verkopen. En dus experimenteren de grote merken wel, maar heel gek wordt dat nooit. De horlogeliefhebber die op zoek is naar écht verrassende originele producten komt dus uit bij de independents, met aan het roer vaak één of twee bevlogen meester-horlogemakers. Daar wordt vrijuit geëxperimenteerd met technieken, vormgeving en onverwachte functionaliteiten. Dat ze exclusief zijn blijkt ook wel uit de prijzen, die zijn louter ‘op aanvraag’ verkrijgbaar.

Het ruimteschip van 
van MB&F

MB&F (Maximilian Büsser & Friends) opgericht in 2005, opereert onder de slogan: ‘A creative adult is a child who survived’.

De Horological Machine No.6 heeft met zijn prominente turbines meer weg van een ruimtevaartuig dan van een horloge.

Het horloge heeft 475 onderdelen, waaronder twee halve bollen om de tijd aan te geven.

Het hart van het horloge wordt gevormd door een tourbillon.

Het glazen huis van Hautlence

De Vortex 02 van Hautlence (sinds 2004) is een soort glazen huis, waarin de letterlijk wervelende techniek zich van alle kanten laat bewonderen. Een interessant kijkspel, waarin de tijd, aangeduid via tuimelende digitale uren en retrograde minuten (de wijzer schiet terug naar beginpunt) op de tweede plaats lijkt te komen.

De romantiek van Christophe Claret

Dit in 1991 opgerichte huis pakt uit met de Marguerite, een romantisch horloge voor dames, met twee vlinders die de tijd aangeven. Na een druk op de knop op twee uur verandert de wijzerplaat en maken de cijfers plaats voor een gepassioneerde liefdesboodschap. De dame die dan nog twijfelt over de ware gevoelens van haar minnaar draait het horloge om voor een spelletje ‘hij houdt wel van me – hij houdt niet van me’.

De zwevende kogel van De Bethune

Hoewel de uitvinding van meer tijdzones in een horloge al stamt uit de 17de eeuw, blijven horlogebouwers onvermoeid werken aan de gebruiksvriendelijkheid en schoonheid van deze fucntionaliteit. De World Traveller van De Bethune (sinds 2002) trekt de aandacht met een mysterieuze kogel die lijkt te zweven rond de driedimensionale wijzerplaat. De DB 25 heeft een thuistijd en lokale tijd, waarbij de laatste met drukknoppen verstelbaar is. Bovendien wordt van de thuistijd aangegeven of het dag of nacht is.
 

De minicomputer van Urwerk

Urwerk lanceert het ‘persoonlijke’ mechanische horloge. Want ongeacht hoe goed een horloge is gebouwd, de levensstijl van de drager (actief of inactief) én zijn omgeving (temperatuur) hebben invloed op de precisie ervan. Het in 1997 opgerichte huis heeft de EMC daarom uitgerust met een minuscuul elektronisch ‘brein’ met sensoren. De elektriciteit die 
deze minicomputer gebruikt, wordt handmatig opgewekt. Door vervolgens een knop in te drukken, geeft de indicator op tien uur aan of het horloge te snel of te langzaam loopt en of het aan een onderhoudsbeurt toe is. Via een stelschroef op de achterzijde van de kast kan vervolgens de loopsnelheid van het horloge een klein beetje worden aangepast.
 

De vloeistofkolom
van HYT

Vier jaar geleden verbaasde HYT de wereld met een horloge waarin de tijd wordt aangeduid door een rijzende kolom vloeistof. Die kolom wordt aangestuurd door mechanisch aangedreven balgjes, een techniek afkomstig uit de ruimtevaart. De jongste vondst van dit in 2012 opgerichte merk is de H4 Metropolis: een mechanisch aangedreven lichtbron om de vloeistofkolom ook in het donker zichtbaar te maken. Hiervoor is het horloge uitgerust met een soort dynamo, die wordt opgewonden met de kroon op vier uur.
 

De mechanische Apple-variant van H. Moser & Cie

H. Moser & Cie (sinds 1828) over de potentiële dreiging die smartwatches vormen: ‘Niets doen en afwachten is gevaarlijk. Maar ook het opportunistisch mengen van traditionele uurwerken met verouderde technologieën is gedoemd te mislukken.’ Het antwoord van H. Moser & Cie: een mechanisch horloge, met slechts uren, minuten en seconden gevat in een kast die schaamteloos is geïnspireerd op de Apple Watch.

Meer FD Persoonlijk? Lees verder op fdpersoonlijk.nl.