De Nederlands-Turks-Koerdische kunstenaar Eylem Aladogan maakte speciaal voor Museum De Pont in Tilburg een enorm beeld. Het gaat over strijdvaardigheid, vertelt ze.

Door Sietske Roorda

Van klei boetseerde Eylem Aladogan een 3,5 meter hoge sculptuur, die lijkt op een rotsblok van roodbruine basalt. Een immense pikhouweel snijdt het rotsblok doormidden, maar houdt tegelijkertijd de sculptuur in balans.

Aladogan is, met tussenpozen, vijf jaar bezig geweest met Heart of Steel (Fire at Will).Als extra informatie toont ze in De Pont onder meer een tekening van een gevallen ridder die steunt op zijn zwaard – naar een detail van het beroemde Isenheimer-altaar van Matthias Grünewald uit 1512-1516 – en een foto uit 1895 van twee Armeense vrouwen met geweren. ‘Ik wilde mijn sculptuur meer relevantie geven door die te relateren aan de strijd van de Koerden voor een eigen land, zonder dat ik daar een politiek standpunt over inneem’, zegt Aladogan.

Waarom wilt u dat niet?

‘Ik heb wel mijn persoonlijke meningen over gebeurtenissen in het nieuws, maar die wil ik geen onderdeel laten zijn van de sculptuur. Het gaat bij Heart of Steel om een gevoel van strijdvaardigheid dat universeel is, en waar iedereen zich in kan vinden. Het gaat om meer dan aan welke kant ik sta.’

 Hoe verbindt u het thema strijdvaardigheid met het rotsblok en de pikhouweel?

‘Koerden hebben een hele geschiedenis met bergen. Ze komen in veel liedjes voor en in tijden van dreiging vormen bergen een toevluchtsoord. De strijd van soldaten resoneert in de bergen, ook al zijn zij er niet meer. Basaltstaven ontstaan door vulkanische activiteit en vuur is een belangrijk gegeven in mijn werk, want het staat symbool voor passie en gedrevenheid.

De bronzen pikhouweel is geïnspireerd op de gevallen ridder die bijna bezwijkt, maar zich toch omhoog probeert te drukken met zijn zwaard. Wilskracht is het enige wat hem rest. Bij wilskracht komt veel geloof kijken, dat hoeft niets met religie te maken te hebben. De kracht van de geest kan heel ver gaan. Die bestaat bij de gratie van een opponent waartegen je je verzet. Daarom wilde ik een beeld maken dat vooroverhelt, maar toch standvastig overeind blijft door de pikhouweel die het rotsblok in tweeën splijt.’

Toch ziet uw sculptuur er sereen uit.

‘Een beeld moet nooit helemaal zwart zijn, dat geeft een gevoel van uitzichtloosheid. Ik heb een grote liefde voor materialen. Een ruwe diamant is ook niet mooi. Hij gaat pas schitteren als je hem slijpt.’