Het is een van onze meest gelezen rubrieken: Huis te koop. Dit themanummer vormde de uitgelezen kans om een internationale versie te maken. Daarom drie (vakantie)huizen in de verkoop, alle gelegen in Zuid-Europa.

‘Volgens de sage was dit vroeger een monnikenklooster’, vertelt Hans Junggeburt (59) over diens villa met een woonoppervlak van 380 m² in de Toscaanse heuvels, aan de voet van de Apennijnen. ‘En dat merk je. Het is een oase van rust en stilte.’ Dat is ook waar Hans en zijn echtgenote, Nynke (54), in 2006 voor vielen. ‘Vanaf het huis heb je een eindeloos uitzicht over een groene vallei. En toch ben je binnen drie minuten in het dorp’, zegt Nynke. ‘En binnen een halfuur sta je in Florence’, vult Hans aan. Voor de familie was dat een voorwaarde: het nieuwe huis moest niet alleen een vakantiehuis worden, maar de Junggeburts wilden ook een paar jaar in Italië wonen. Nynke kon haar werk als fotograaf prima vanuit Toscane doen en Hans vloog als consultant om de week voor een aantal dagen naar Nederland. Hun destijds achtjarige zoon, Duuk, ging naar een school in het dorp. ‘Gewoon tussen de Italiaanse kinderen. Zo werden we ook echt deel van de gemeenschap.’

Hoewel de plek prachtig was, moest er aan het huis nog veel gebeuren. De Junggeburts hebben van het klassieke stenen huis uit 1648 eigenlijk alleen de buitenkant laten staan. ‘Dat moest ook, daar zijn de Italianen vreselijk streng in. Voor alles wat we wilden laten doen, moesten we een vergunning aanvragen. Zelfs met het trappetje van het zwembad bemoeiden ze zich nog’, verzucht Nynke.

Niet continu logés

De acht ton kostende verbouwing duurde ruim anderhalf jaar. De stal werd omgebouwd tot keuken, de torenkamer verhoogd tot een echte kamer en de wat hokkerige ruimtes maakten plaats voor ruime vertrekken. Ook is overal vloerverwarming aangelegd, de ramen zijn voorzien van dubbel glas en het dak is geïsoleerd. Op het dak zijn zonnepanelen aangebracht. Ook is er een zwembad van 6 bij 12 meter aangelegd. Het huis heeft vier slaapkamers, een bewuste keuze. Hans: ‘Met zo’n huis wil iedereen natuurlijk langskomen. Maar het is ons woonhuis en ik heb hier ook mijn kantoor, dus we wilden niet continu logés hebben.’ Met uitzondering van november, als de olijven geplukt moeten worden: dan was iedereen welkom. Bij het huis staat een olijfgaard met 120 bomen, goed voor 130 liter olijfolie. Nynke: ‘Genoeg voor eigen gebruik.’

Nu wil het gezin terug naar Nederland. ‘We hebben altijd afgesproken dat als iemand terug wilde, we zouden gaan en Duuk wilde zijn school in Nederland afmaken.’ Alle drie de Junggeburts hebben wel zin om weer terug te gaan. Toch betekent dat niet dat ze zich nu definitief in Nederland vestigen. Nynke verheugt zich op iets nieuws. ‘Een opknaphuis in Barcelona lijkt me wel wat.’

Oude boerderij nabij Girona

Toen Robert Robinson (62) in 2006 zijn werving- en selectiebureau verkocht, vond hij zich met 52 nog te jong om van zijn pensioen te gaan genieten en op zijn lauweren te rusten. Zijn vrouw, Ingrid (66), en hij besloten daarom te zoeken naar een combinatie van wonen en werken in Spanje. Ze vatten het plan op een huis te kopen, op te knappen en te gaan verhuren. ‘We hadden al een huis vlak bij Girona, aan de Costa Brava, en we hadden het daar goed naar onze zin. Het weer, het eten, de mensen. We zijn dus in de buurt op zoek gegaan naar een mooi groot huis om te restaureren.’ De oude boerderij Mas Vidal, uit 1732, veertig kilometer verderop, voldeed aan al hun wensen. Dikke muren, trappetjes, grote houten balken en mooie authentieke details als handgemaakte keramieken tegels en oude stenen muren. En belangrijker, het huis kon makkelijk gesplitst worden.

Er kwam een appartement met twee slaap- en badkamers, waar de familie Robinson zelf kon wonen, en de rest van het huis en de stallen werden verbouwd tot een luxe woning voor vakantiegangers, met vijf slaapkamers en vijf badkamers. De twee appartementen worden door een deur gescheiden, maar hebben elk een eigen opgang en veel privacy. Twee jaar duurde de verbouwing, die Robert en Ingrid zelf hebben begeleid. ‘Toen we het kochten was het echt een oude boerderij: het huis was bewoonbaar, maar dat was dan ook alles.’

Verkeken op de eenzaamheid

Robert en Ingrid legden stromend water, vloerverwarming en elektriciteit aan en lieten een zwembad bouwen. Na twee jaar verbouwen was het huis klaar voor verhuur. ‘We hebben het drie jaar volgehouden. Toen wilden we terug’, vertelt Ingrid. Het verhuren liep prima. Maar de Robinsons hadden zich verkeken op de eenzaamheid. ‘We misten de sociale contacten, onze vrienden en familie. We woonden en werkten allebei ons hele leven in Den Haag, dat is echt een dorp. Als je daar over straat liep, kwam je altijd wel iemand tegen. Hier moesten we opnieuw beginnen. Ook misten we de kleinkinderen.’ Daarnaast vonden ze het na de verbouwing en de spanning van de eerste jaren saai in Spanje. ‘We waren vooral aan het schoonmaken en zagen de gasten eigenlijk alleen maar bij aankomst en vertrek.’

In 2010 keerde het stel terug naar Nederland. Maar Spanje zat toen net op het hoogtepunt van de crisis, dus verkoop van het huis was lastig. Er werden daarom beheerders gezocht die in de zomermaanden de verhuur voor hun rekening konden nemen. Dat is zes jaar goed gegaan, maar nu de economie ook in Spanje weer aantrekt, willen de Robinsons het huis verkopen. Het meest zal Robert het terras missen. ‘Een heerlijke plek om te lezen, lunchen en dineren. Bovendien heb je er prachtig uitzicht over de landerijen.’

Bungalow aan de Franse rivièra

Frances (73) en Phil (72) van Haarlem hebben met hun twee kinderen over de hele wereld gewoond vanwege zijn werk bij verschillende internationaal opererende ondernemingen. Eerst Colombia, toen Bermuda en tot slot Indonesië. En toen het gezin zich na twintig jaar buitenland weer in Nederland vestigde, stond een vakantiehuis in het buitenland hoog op de wensenlijst. In eerste instantie vooral voor de vakanties, maar toch ook voor langere perioden na pensionering. Waar het huis moest komen te staan, was niet zo duidelijk. ‘We hebben gekeken in Noord-Spanje, in Toscane en in Frankrijk. Het moest een huis aan de kust worden: dat was een wens van de kinderen. We hebben op allerlei plaatsen een paar weken gezeten om te kijken of het beviel.’

De keuze viel op een bungalow van 160 m² met vier slaapkamers, op een gesloten domein in Beauvallon, in de buurt van Grimaud, Frankrijk. ‘We dachten eerst dat het niets voor ons was, zo’n domein, maar in de loop van de tijd bleek het vooral veel voordelen te hebben. De huizen hebben genoeg privacy en we voelen ons er veilig.’

De ligging was de reden dat de Van Haarlems vielen voor juist dit huis. De bungalow ligt aan de buitenrand van het domein en grenst aan een golfbaan, waardoor er achterburen zijn. Het domein heeft een privéstrand met een eigen restaurant op vijf minuten lopen van het huis. ‘We lunchen er vaak: heel gezellig’, vertelt Frances. Ook het uitzicht is bijzonder, vanuit het huis kijk je uit over de baai van Saint-Tropez. ‘En dan zie je ’savonds de lichtjes in de heuvels aan de overkant van de baai: spectaculair.’ In de omgeving is genoeg te doen. Saint-Tropez, Ramatuelle, Grimaud, Port Grimaud en Sainte-Maxime liggen allemaal vlakbij.

Oleander en lavendel

Bij de keuze van het huis speelden de kinderen een belangrijke rol. Die studeerden nog in die tijd, dus moest het een huis zijn waar ze makkelijk met vrienden konden langskomen, iets wat ook veelvuldig gebeurde. Nu komen de kinderen met hun eigen kinderen logeren.

Bijzonder trots zijn ze op de tuin, met véél oleander en lavendel, en op het door hen aangelegde zwembad (6 bij 12 meter) en het Balinese huisje. ‘Een origineel dat we zelf vanuit Indonesië hebben meegenomen: een heerlijk plekje om ’sochtends koffie te drinken en ’savonds te borrelen.’ Frances vult aan: ‘Je leeft sowieso buiten. Daar is het huis ook op ingericht. Veel grote, gedeeltelijk overdekte terrassen om het huis heen en veel openslaande deuren. Zelfs in de winter lijkt het alsof je buiten bent als je in de serre zit.’ Toch is het nu, zeventien jaar later, tijd voor iets nieuws; de Van Haarlems zouden graag een ander vakantiehuis betrekken. De zoektocht is begonnen en daarom staat het vakantiehuis aan de Rivièra te koop.

Lees meer in FD Persoonlijk, het weekendmagazine van Het Financieele Dagblad over mensen, lifestyle, kunst, cultuur, mode en reizen.