Het is onrustig op de beurs en de opkomende markten blijven daar allesbehalve van gevrijwaard. De beleggingscategorie die in het verleden goed was voor goudgerande winsten, vangt nu de klappen. Beleggers halen hun geld weg en de verliezen op aandelen en obligaties lopen hard op.

Toch liggen er volgens Yerlan Syzdykov, hoofd opkomende markten bij Amundi, de grootste vermogensbeheerder van Europa, nog steeds kansen. Maar die stellen beleggers wel voor morele dilemma's.

De hoge inflatie en de stijgende rente trekken de koersen van aandelen en obligaties omlaag en raken de opkomende markten extra hard. Moeten we de beleggingscategorie afschrijven voor dit jaar?

'We zitten inderdaad in een bijna perfecte storm. De hoge inflatie dwingt centrale banken in opkomende landen om de rente te verhogen. In China is de groei van de economie hard teruggelopen door de maatregelen tegen het coronavirus. Daar komt de oorlog in Oekraïne nog bij, die verergert de bestaande trends. Het totaalrendement voor staatsobligaties in opkomende markten staat voor dit jaar op -14%. Om nu nog winst te kunnen maken, moeten we eerst dat verlies goedmaken. Toch zie ik nog wel kansen voor de rest van het jaar.'

Waar liggen die kansen?

'Een aantal opkomende landen zijn ook grondstoffenproducenten. Die hebben ook last van de stijgende inflatie en de oplopende rente, maar profiteren wel van de enorm gestegen grondstoffenprijzen. Brazilië is een goed voorbeeld, maar ook andere landen in Latijns-Amerika, zoals Chili en Peru. Zij zijn exporteurs van basismetalen zoals koper en zouden kunnen profiteren als in China de lockdowns weer gedeeltelijk worden opgeheven.'

In Brazilië zijn in oktober verkiezingen. De linkse kandidaat Luis Inácio Lula da Silva gaat aan kop in de peilingen. Doorgaans zijn beleggers geen fan van linkse presidenten.

'In de opkomende markten is er altijd sprake van een politiek risico. Het is de vraag of je als belegger voor dat risico wordt gecompenseerd. Lula is al een keer president van Brazilië geweest, van 2003 tot 2011. Iedereen was toen heel bang dat dat heel slecht zou uitpakken voor de overheidsfinanciën, maar dat viel mee. Ik denk dat beleggers zich daardoor wat comfortabeler voelen met hem als kandidaat.'

Waar ziet u nog meer kansen?

'Bij landen die ruwe olie exporteren. In het Midden-Oosten bijvoorbeeld, maar ook interessant genoeg Venezuela. Daar ging het lange tijd niet goed mee, maar als je vanaf het begin van het jaar rekent is het land wat betreft het totaalrendement op staatsobligaties de koploper wereldwijd. De obligaties van Venezuela koersen nog steeds op een zeer laag niveau, maar het percentage van de stijging is heel hoog. En nu is de geopolitieke situatie veranderd. De Verenigde Staten willen plotseling de relaties met het land normaliseren en het weer toestaan olie te exporteren.'

U stelde eerder in een opiniestuk in de Financial Times dat beleggers hun invloed moeten aanwenden om van de wereld een betere plek te maken. Hoe moet ik dat rijmen met beleggen in Venezuela en het Midden-Oosten? In producenten van een vervuilende brandstof, waarbij bovendien veel problemen zijn met de mensenrechten?

'Ik denk dat het je terugtrekken uit dit soort landen niet noodzakelijkerwijs tot een verandering van regime leidt. Ik denk dat je een betere kans maakt om iets te veranderen door aan boord te blijven en in gesprek te gaan.'

Maar is het niet een veel krachtiger signaal om te stellen: in dit land worden de mensenrechten niet gerespecteerd, hier beleggen we niet in.

'Duurzaamheid is een gebied waarbij de meningen uiteenlopen. Uiteindelijk zijn het de beleggingsfilters die onze klanten willen toepassen die bepalen wat we doen. Maar onze klanten vormen geen homogene groep. We hebben ook klanten uit het Midden-Oosten en hadden tot voor kort ook Russische klanten, en klanten uit mijn geboorteland, Kazachstan. Die volgen niet per se de uitgangspunten die in de westerse landen gebruikelijk zijn.'

U werkt voor de grootste vermogensbeheerder van Europa. U heeft toch wel wat invloed?

'We vertellen onze klanten altijd wat onze uitgangspunten zijn er waar we in geloven. Dit is een onderwerp wat steeds in beweging is. Je ziet ook dat de toezichthouders en de politiek er actief mee bezig zijn, met de nieuwe Europese regelgeving over wat als een duurzame belegging wordt aangemerkt. Zo gaan we naar een meer universele interpretatie.'