Een pensioenfonds dat 10% moet korten, kan deze korting direct toekennen. Dat raakt deelnemers met een — aanstaande — pensioenuitkering direct echter hard in de portemonnee. Een oplossing: kort de pensioenen gespreid over een aantal jaren. De waarde van de gespreide korting dient dan wel gelijk te zijn aan die van de korting direct. Een voorbeeld: een directe, uniforme korting van 10% kan vervangen worden door een korting die 10 jaar lang met ongeveer 1,5% per jaar toeneemt. Een aantal jaren is de korting daardoor kleiner dan 10%, maar uiteindelijk groter. Door deze gespreide korting niet direct toe te passen, maar voor iedereen pas vanaf pensionering, worden jonge deelnemers niet benadeeld. Voor hen geldt zo hetzelfde aantal jaren pensioenuitkering met een korting kleiner dan 10%.
Dit brengt uitvoeringstechnische complicaties met zich mee. Daar staat tegenover dat de koopkrachteffecten beperkt blijven in de jaren kort na pensionering waarin de koopkrachtbehoefte juist groot is. Ook macro-economisch is dat gunstig. Daarnaast neemt het langlevenrisico voor het fonds af. Uitkeringen op hogere leeftijden worden immers lager. Het is raadzaam deze maatregelen juridisch te toetsen en ze eventueel door wetswijzigingen mogelijk te maken.
Wichert Hoekert en Rick Westhoff, pensioenadviseurs Towers Watson.
Het artikel ‘Artsen in opleiding bezorgd over inkomen’ (FD 22 augustus) gaat slordig om met de naamgeving voor de medisch specialisten in opleiding. Zij worden student, aio en arts in opleiding genoemd. Dit is onjuist en doet afbreuk aan hun academische status en hun positie in de gezondheidszorg en scheert ze over één kam met de 18-23-jarige bachelor/masterstudent.
Een medisch specialist in opleiding is een arts die een 5- tot 7-jarige ‘praktijkopleiding’ volgt in een academisch ziekenhuis en hiermee geassocieerde ziekenhuizen. Zij behandelen patiënten onder supervisie en met hun eigen verantwoordelijk als arts. Hun werktijd is 48 uur per week, inclusief avond-, nacht- en weekenddiensten. Hun salariëring is conform een universitaire master. Zij zijn essentieel voor de patiëntenzorg.
Het traject tot medisch specialist omvat de artsopleiding (bachelor 3 jaar, master 3 jaar) en een specialisatie (5 tot 7 jaar). In dit traject treden vaak vertragingen op door de loting voor de studie geneeskunde, het niet goed op elkaar aansluiten van bachelor en masterfase door de in dit geval zinloze harde knip, wachttijden bij de coschappen in de masterfase en het wachten op een specialisatieplaats, waarvoor moet worden gesolliciteerd.
De leeftijd waarop een specialisatie wordt afgerond is ten minste 30 jaar, maar is vaak beduidend hoger. Het merendeel van de medisch specialisten is in loondienst.
De medisch specialist in opleiding nu wegzetten als student en later als veelverdiener is onjuist en past binnen de retoriek van de bezuiniger.
Hans Bras, medisch specialist AMC
Terwijl we juist minder elektriciteit verbruiken, hebben we in de afgelopen maanden veel elektriciteit ingevoerd, meer dan ooit tevoren. Het gaat om landen als Duitsland (steenkool), Noorwegen (waterkracht) en Frankrijk (kernenergie). Reden voor de groeiende import: aardgas is te duur geworden. In Nederland vindt 60% van de elektriciteitsproductie plaats door centrales die op aardgas gestookt worden, waarvan het goedkoper is geworden om ze stil te leggen. Opvallend, want in de afgelopen 2 jaar zijn er maar liefst 7 nieuwe gasgestookte centrales in gebruik genomen, en nog meer zijn in aanbouw.
Deze centrales hebben miljarden euro’s gekost, en door een prijsstijging van de benodigde grondstof worden de investeringen gedegradeerd tot uitgaven. We moeten concluderen dat we in Nederland weinig visionair zijn geweest op het gebied van energieproductie. We nemen enorme financiële risico’s met onze energievoorziening, zonder dat we invloed hebben op de beschikbaarheid en prijsvorming van de hiervoor benodigde grondstoffen. Hiermee wordt stroom schaars en schaarste drijft de prijs op.
Misschien koopt Hennie van der Most binnenkort zijn eerste gascentrale, voor een prikkie, om er een attractie van te maken, net zoals hij met ‘Wunderland’ Kalkar heeft gedaan. De overheid en andere investeerders zullen dit met lede ogen aanschouwen. Als gevolg van de financiële crisis leren veel Grieken hoe ze hun eigen groenten kunnen telen. Voor ons wordt het tijd dat wij leren hoe we eigen energie opwekken. Voordat het écht moet.
Arash Aazami, BAS Energie
Nederland, maak geen jacht meer op medelanders die hun spaarcenten in het buitenland hebben.
Ik ben huisschilder en ik heb altijd als zelfstandige mijn belasting betaald. Met mijn vrouw heb ik € 150.000 gespaard bij een bank in België. Ik krijg 1,5% rente. Van deze rente moet ik 20% roerende voorheffing in België betalen. In Nederland moet ik niet van de rente belasting betalen, maar 1,2% van het vermogen waarover ik altijd eerder belasting heb betaald.
Nederland gaat uit van een rendement van 4%. Deze regeling is gemaakt door de heer Zalm en de heer Vermeend, oud-bewindslieden van Financiën. Maar 4% behalen mensen nooit. Ik heb geen moeite belasting te betalen van de rente, maar kom niet aan mijn kapitaal waar ik eerder al belasting van heb betaald. Dit is pure diefstal!
In alle landen in Europa betalen we belasting van de rente en niet van het vermogen. Als Nederland ook alleen van de rente belasting zou heffen, dan ben ik er zeker van dat heel veel spaarders uit het buitenland terug zullen keren naar Nederland en de jacht op zwart geld in het buitenland niet nodig is. Waarom zou je je geld dan nog in Luxemburg of op de Kaaimaneilanden stallen? De oplossing van de zwart geldjacht is: niet van het vermogen heffen, maar van de rente. Dat is ook eerlijk.
Jan Derksen, Breda
Ik ben het eens met een aantal economen dat vindt dat een aantal Noord-Europese politici de voortgaande crisis niet goed aanpakt.
Vooral de laatste anderhalve maand ben ik extra ongerust geworden, met name over de situatie rond en in Griekenland, en nu vooral in Spanje, waar kennelijk economische onkunde hoogtij viert. Als Griekenland, dat allang de eurozone had moeten verlaten, slechts een kleine economie zou hebben, waarom moeten daar dan toch honderden miljoenen euro’s naar toe? Terwijl Spanje met wel een zeer grote economie er met de dag slechter voor lijkt te staan? Het betreft daar de enorme schuldenposities van de banken, de centrale overheid, een groot aantal zogeheten regio’s, plus een grote schuldenberg in de private onroerendgoedsector en bij zeer veel particulieren, dit gecombineerd met een krimpende economie en grote werkloosheid. Mogelijk moet er naar Spanje wel € 1000 mrd of veel meer. Want steeds meer en grotere ‘lijken’ vallen uit kasten!
Als de noordelijke landen voor die schuldenbergen moeten opdraaien, dan voorzie ik een grote economische en financiële ramp. Dan zouden zeer veel inkomensgroepen ook in ons land wel eens ministens 25% achteruit kunnen gaan. En Italië lijkt er ook slecht voor te staan. Als de voedselprijzen ook nog eens stijgen, dan is de ellende toch compleet! Nog afgezien van de ontstane overbevolking in ons kleine land, mede door veel te veel immigranten.
G.R. Gout, Ermelo
Wunderland KalkarFoto: Reuters