Shell hoopt op Europese schaliegasrevolutie
De nieuwe baas van Shells productietak Upstream zou graag zien dat Europa in navolging van Noord-Amerika zijn schaliegasreserves gaat winnen.
De nieuwe baas van Shells productietak Upstream zou graag zien dat Europa in navolging van Noord-Amerika zijn schaliegasreserves gaat winnen.
Maar ‘emoties’ staan een Europese goldrush volgens hem in de weg.
Europa dreigt boot te missen
Europa zit werkloos op zijn reserves schaliegas. Daarmee dreigt het continent de boot te missen, betoogt Shell-bestuurder Andy Brown. De nieuwe baas van Shells productiedivisie Upstream presenteerde zich gisteren tijdens een update over de gasactiviteiten van het bedrijf aan de media.
Een van zijn boodschappen: Europa zou er goed aan doen een knoop door te hakken in de discussie rond schaliegas. ‘In Europa en het Verenigd Koninkrijk heeft schaliegas potentieel, maar we doen op dat vlak momenteel niets. Europa zou naar Noord-Amerika moeten kijken en oppassen dat we niet de kans missen om onze eigen energiereserves te ontwikkelen’, aldus Brown.
Massale run op schaliegas
Ruim vijftig miljard kubieke voet, zo veel schaliegas wordt er dagelijks in Noord-Amerika uit de grond gehaald. Oftewel een hoeveelheid die ruwweg overeenkomt met de hele Europese dagelijkse gasvraag. Schaliegas moet vaak op grote diepte uit keihard gesteente geperst worden met een oplossing van water en chemicaliën. Deze methode (‘fracking’) is controversieel: volgens sommigen leidt zij tot schade aan het milieu. Shell noemt schaliegas liever ‘onconventioneel gas’ en vermijdt op die manier de beladen term schaliegas. In de VS behoort het concern tot de grootste spelers.
De massale run op schaliegas heeft in Noord-Amerika echter niet alleen geleid tot een enorme aanvoer, maar ook tot overaanbod en de bijbehorende prijsval. Het gas is namelijk nauwelijks tot niet te exporteren. Daarom verlegt Shell de laatste tijd steeds meer middelen en budget richting schalieolie en andere vloeistoffen.
Relatief hoge Europese gasprijs
In Europa is ondertussen sprake van een tegengestelde dynamiek. Het continent is afhankelijk van een beperkt aantal eigen gasvelden en verder van Russisch gas en van vloeibaar aardgas (lng). De prijzen zijn hier dan ook nog relatief hoog en consumenten en bedrijven betalen in verhouding tot Noord-Amerika veel meer voor hun gas.
Een van de gevolgen van de relatief hoge Europese gasprijs is dat energieproducenten als RWE, Vattenfall en EON hun gascentrales steeds vaker uitzetten, terwijl het machinepark dat op kolen loopt overuren draait. Tel daar een niet functionerend systeem met CO2-certificaten bij op en er klopt iets niet, aldus Andy Brown. Volgens de Shell-bestuurder is de kolenexport vanuit de VS naar Europa in relatief korte tijd vervijfvoudigd terwijl de gasvraag flink afneemt. En dat raakt ook Shell, dat inmiddels meer gas dan olie oppompt.
Feiten en emoties
De oplossing kan liggen in de ontginning van de Europese schaliegasreserves, iets waar tot nu toe weinig animo voor was in Europa. Maar na Polen lijkt ook het Verenigd Koninkrijk klaar te zijn voor schaliegas
Shell is daar blij mee. Brown wees gisteren op de welvaart die de schaliegasrevolutie de VS heeft gebracht. Zorgen over de gevolgen voor het milieu wuift hij weg. ‘We “fracken” al bronnen sinds de jaren dertig en dat veroorzaakt geen problemen’, zegt hij. ‘Mensen moeten zorgen dat ze de feiten op een rij hebben en zich niet laten leiden door emoties.’