Hoe is het trouwens met je ceo?

‘Uitstekend. Ik kan niet anders zeggen. De vent werkt keihard, is messcherp en topfit. Hij staat elke ochtend om halfzes op om eerst een uur hard te lopen voordat hij naar het werk gaat. Hij neemt zijn renschoenen ook altijd mee in zijn koffer. En soms doet hij tussen de middag nog even een work-out.

Overal bovenop

Hij zit overal bovenop. Het maakt niet uit op welk moment ik hem een mail stuur, ik heb altijd binnen twintig minuten antwoord. En ik niet alleen hoor. Ook klanten, medewerkers en zelfs de media.

Wat zeg je? Of dat altijd ‘aanstaan’ niet vermoeiend is? Ach, dat weet ik niet. Het is zíjn keuze. Misschien heeft hij die prikkels wel nodig om te blijven rennen. Hij lijdt er niet onder, voor zover ik kan zien. Die alomvattende beschikbaarheid wordt ook wel van een ceo verwacht, vandaag de dag. Het is moeilijk om het niet te doen, zeker als je je verantwoordelijk voelt.

Druk

Natuurlijk is de druk op die jongen groot, veel groter dan voorheen. Ga maar na. De economische crisis duurt nu al weer een jaar of vijf. Aandeelhouders zijn veeleisend. Werknemers verwachten veel. De samenleving kijkt met wantrouwen naar het bedrijfsleven. Graaiers zijn we, en belastingontduikers. Leuk is anders. En ook de overgang van een collegiale raad van bestuur naar een top van twee man vergroot de druk alleen maar. De verantwoordelijkheid ligt volledig bij de ceo en bij zijn cfo. Anderzijds schept het ook duidelijkheid. Het is ook goed in deze tijd een structuur te hebben met een sterke leider die kan doorpakken. Onze Angelsaksische aandeelhouders zijn bovendien erg gecharmeerd van dit model.

Of ik hem wel eens vraag of het nog wel gaat? Ben je gek zeg! Het is een zware baan, dat zie ik ook wel. Maar hij wordt er meer dan goed voor betaald en anders had-ie de baan niet moeten willen. Het is geen job voor jongens, hoor.

Verslaving

Natuurlijk lees ik ook die verhalen over internet addicted disorder, over de verslaving van topmanagers aan hun inbox. Nu zeker met dat tragische verhaal over die Swisscom-topman. Maar dat is toch voor iedereen anders. Mensen als Peter Bakker, Ben Verwaaijen, Paul Polman en Herna Verhagen doen al jaren niet anders. Het is ook een kwestie van relativeren, van jezelf en je werk. En in nood kan ik altijd nog de vrinden van KPN vragen om in zijn vakantie een storing te regelen in zijn vakantiegebied.

Trouwens, hoe is het met jouw ceo? Ik hoor geruchten dat hij wil stoppen om meer tijd voor zichzelf en zijn familie te hebben. Een verandering van levensstijl. Wat zeg je? Je hebt hem geadviseerd om de vijf weken een of meerdere dagen niet op kantoor te verschijnen en ruimte te maken in zijn agenda om na te denken over de strategie, over de essentie van zijn opdracht. Interessant. Denk je écht dat zoiets gaat werken?’