'ING-medewerker heeft zich afhankelijk gemaakt van de bank'
HR-directeur Hein Knaapen wil dat bankmedewerkers zich zo ontwikkelen dat ze naast hun baan bij ING altijd andere mogelijkheden hebben.
HR-directeur Hein Knaapen wil dat bankmedewerkers zich zo ontwikkelen dat ze naast hun baan bij ING altijd andere mogelijkheden hebben.
Een belangrijk deel van de 52.000 ING-werknemers is te afhankelijk geworden van de bank door een erfenis van royale arbeidsvoorwaarden, hoge vertrekpremies en het rigide ontslagstelsel in landen als Nederland en België. Medewerkers komen zo in de verleiding om op hun lauweren te gaan rusten. Zij dienen dringend weer de regie te nemen over de eigen ontwikkeling en hun verdere carrièreverloop. Dat zegt de wereldwijde hr-directeur van de bank, Hein Knaapen, in een interview.
Grootste reorganisatie uit de geschiedenis
De grootbank kondigde eerder deze maand de grootste reorganisatie uit zijn geschiedenis aan, waarbij ten minste 7000 arbeidsplaatsen komen te vervallen. Het nieuws sloeg in als bom bij de Belgische tak, waar de intentie is 650 filialen te sluiten waarbij 3500 banen verloren gaan. Vakbonden en politici reageerden geschokt. De afslanking ontmoet er hevig verzet. De relatief radicale Belgische bonden dreigen met stakingen voor onbepaalde tijd.
Arbeidsmarkt is versteend
‘Belgen zijn op het gebied van bankieren en sociale zekerheid nog wat conservatiever dan wij, en dat ze nu niet blij met ons zijn, begrijp ik’, zegt Knaapen. Tegelijkertijd is volgens hem de arbeidsmarkt in België maar ook in Nederland ‘versteend’ geraakt. ‘Het vaste contract wordt steeds zwaarder beschermd. En je bereikt het tegenovergestelde van wat je wilt bereiken. Het komt erop neer dat jongeren en minderheden steeds minder worden aangenomen. Want je moet in het huidige systeem maar eens proberen om iemand kwijt te raken.’
Werknemer is uiteindelijk de dupe
De wal gaat op den duur het schip keren, verwacht de ING-topman. ‘Het gaat er niet om dat het zielig is dat bedrijven veel moeten betalen om afscheid van iemand te nemen. De werknemer is er uiteindelijk de dupe van. En dat is echt een noodlottige ontwikkeling.’
De bank steekt de hand echter ook in eigen boezem, en zal veel beter moeten zorgen dat mensen zichzelf blijven ontwikkelen, zegt Knaapen. Zijn aanpak is om zijn werknemers bedrijfsbreed op radicaal andere wijze te gaan beoordelen, waarbij aan ieder individu harde eisen worden gesteld op het gebied van persoonlijke ontwikkeling, ongeacht de leeftijd. Financiële doelstellingen worden juist veel minder belangrijk in deze nieuwe incarnatie van 'performance management'.
Confronterende gesprekken voeren
Knaapen ziet graag dat medewerkers zich zo ontwikkelen dat ze naast hun baan bij ING altijd andere mogelijkheden hebben. ‘We moeten ze blijven laten leren en laten werken met vernieuwing, omdat ze anders heel erg afhankelijk worden van ING, en dat is slecht voor ING maar nog veel slechter voor henzelf.' Het is met het oog op die flexibiliteit belangrijk dat salarissen in lijn zijn met die van mensen met vergelijkbare banen bij andere bedrijven. 'Dat gun ik die mensen nou echt, dat je niet je eigen mogelijkheden totaal beperkt hebt.'
Cruciaal is dat de 6500 managers binnen ING leren om de ingezette mentaliteitsverandering te begeleiden en ook zelf uit te dragen: zij zullen doorlopend persoonlijke, soms confronterende gesprekken moeten voeren met werknemers die tot nu vaak werden vermeden. 'Zijn er mensen die deze slag niet kunnen maken? Ja, dat zou kunnen, al verwacht ik niet dat het er veel zullen zijn. Maar als ze echt niet kunnen, dan moeten ze ander werk zoeken.’
ING dendert het digitale tijdperk binnen, en een belangrijk deel van zijn 52.000 werknemers zal de ingrijpende verbouwing niet meer meemaken. Belangrijk is de vraag of het bedrijf erin zal slagen om de blijvers te laten bijdragen aan deze vernieuwing. Hoe leert de bank zijn 6500 managers om dat proces te begeleiden?
Dat ingewikkelde vraagstuk ligt op het bord van Hein Knaapen, de wereldwijde hr-directeur. Hij is de drijvende kracht achter een radicaal nieuw plan. ING-bankiers worden in het kader van 'performance management' veel minder beoordeeld op financiële doelstellingen en juist veel directer en frequenter op 'softere' criteria.
Dat betekent nog niet dat de scoringsdrang en financiële prikkels passé zijn, benadrukt Knaapen in een interview. Integendeel: ingeslapen, vastgeroeste werknemers moeten uit de luwte gehaald. De nieuwe beoordelingssystematiek is juist bedacht om struisvogelgedrag te bestrijden van zowel werknemer als manager. Variabele bonussen blijven belangrijk. En de soms wat al te vriendelijke bedrijfscultuur mag wel wat scherper van de hr-voorman.
Er zijn hier veel mensen die nog nooit zijn beoordeeld op zulke softe criteria, kan iedereen in die slag mee?
Er zijn erg veel mensen die misschien iets meer tijd nodig hebben om nieuwe manieren van werken te leren — het aantal mensen dat het echt niet gaat redden is gelukkig klein. Maar als ze het echt niet redden, dan hebben we geen plaats voor ze.
Welke rol speelt de factor leeftijd?
Wij moeten onze werknemers blijven laten leren en laten werken met vernieuwing, omdat ze anders heel erg afhankelijk worden van ING. Dat is slecht voor ING maar nog veel slechter voor die mensen. Ik zie niet dat dat bij vijftigers nou een groter probleem is dan bij veertigers.
Ik ben nu 32 jaar personeelschef. Wat ik heb geleerd: een goed salaris is goed om te komen, goed om te blijven en goed om weg te gaan. Dus als je ver boven jouw marktniveau betaald wordt, dat is een dodelijke verleiding. Als je 55 bent, en je verdient 20% boven de markt, nou, gefeliciteerd, dan heb je een probleem! Dan ben je gewoon afhankelijk. Het ergste wat je kan gebeuren als werknemer is dat je afhankelijk bent geworden van je werkgever. En het wordt vaak aangezien voor loyaliteit. Mensen bij ING zeggen vaak dat ze 'oranje bloed' hebben. Ja... weet je dat wel zeker? Ben je niet gewoon afhankelijk?
ABN Amro zegt dat, mede onder druk van vakbonden, veel energie en geld is gestoken in het eindstation, namelijk het sociaal plan. Daarvan zou veel eigenlijk aan ontwikkeling besteed moeten worden.
Helemaal mee eens. Wij zijn ook met vakbonden aan het praten over het sociaal plan. Ik begrijp wel hoe het zo gekomen is, maar het is wel heel luxueus. Op het hele vasteland van Europa zie je de zelfde ontwikkeling: het vaste contract wordt steeds zwaarder beschermd. En je bereikt het tegenovergestelde van wat je wil bereiken. Het komt erop neer dat jongeren en minderheden steeds minder worden aangenomen. Werkgevers worden heel voorzichtig met iemand aannemen, want je moet in het huidige systeem maar eens proberen om iemand kwijt te raken. Dus, de arbeidsmarkt versteent. De wal gaat het schip wel een keer keren, maar dat is echt een noodlottige ontwikkeling. Het gaat er niet om dat het zielig is voor werkgevers dat ze veel geld moeten betalen, het gaat er om dat uiteindelijk de werknemer de dupe is.
Dat maakt het overigens alleen maar belangrijker om performance management te verbeteren. We hopen dat het resultaat daarvan is dat jouw bijdrage aan het bedrijf steeds beter wordt, en dat jij je zo blijft ontwikkelen dat je altijd een andere keuze hebt.
Als iemand zich zo ontwikkelt als u schetst, dan wordt het ook minder riskant om iemand aan te nemen, omdat ze misschien wel zelf weggaan.
Dat is toch het mooiste wat er is? Soms gaan mensen bij ons weg van wie we dat echt jammer vinden. Maar aan de andere kant moeten we blij zijn dat we onze mensen zo goed opleiden dat ze gewild zijn bij andere bedrijven. En dat ze kennelijk het soort salaris hebben waardoor ze ook makkelijk weg kunnen. Dat gun ik die mensen nou echt, dat je niet je eigen mogelijkheden totaal beperkt hebt.
De wetenschap zegt: je moet verder gaan, financiële prikkels zijn helemaal niet effectief. Hoe ziet u dat?
Bij ons krijgt 60% dus geen variabele beloning, ik vind dat wat weinig. Niemand gelooft dat mensen gemotiveerd raken door geld, maar ik denk wel dat het kan helpen met het focussen van je aandacht.
U werkte eerder bij het meer Angelsaksische KPN, wat neemt u daarvan mee?
ING is een veel vriendelijker bedrijf, veel meer door waarden gedreven. Ik heb veel bewondering voor wat Scheepbouwer — een hele prettige baas — bij KPN gedaan heeft, maar het was wel een bedrijf waar het wat aan warmte ontbrak. Dat is hier geen probleem, wij mogen wel een paar druppeltjes meer scherpte hebben.
Ik heb eerlijk gezegd zelf het meest gekeken naar hoe grote consultants als McKinsey het doen, daar heb ik echt bewondering voor. Ze zijn heel goed in je heel vriendelijk vertellen dat je beter ergens anders heen kunt, dan helpen ze je ook nog eens, en ze houden contact. Zodat mensen tot hun vijfenzeventigste op hun CV zetten: 'Ik heb ook nog vijf jaar voor ING gewerkt'.
In het nieuwe performance management van ING wordt de medewerker op drie gelijkwegende vlakken beoordeeld: hoe goed doet hij zijn baan, hoe effectief is zijn gedrag, en hoe goed slaagt hij erin zijn vastgelegde ambities te realiseren?
Er is geen sprake meer van een relatieve beoordeling die in een standaardverdeling moet passen. Knaapen benadrukt dat ING niet enkel op zoek is naar de beste onder de medewerkers, maar ook naar het beste in elke medewerker.
Wat de toegekende score (op een schaal van drie) precies betekent, is niet vastgelegd. Managers worden geacht daar zelf invulling aan te geven, in overleg met hun gelijken en hun baas. Zo wordt elke beoordeling gevalideerd, en ontstaat een mate van consistentie en vergelijkbaarheid.
Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn.
65 reacties
Is de bank zelf niet te afhankelijk geweest aan de werknemer?
eindelijk eens een ander verhaal
Deze reactie is verwijderd door het FD omdat de reactie in strijd is met onze spelregels.
Ik wed dat vele medewerkers jaren terug nog een concurrentiebeding hebben.moeten tekenen. Dat schept verplichtingen, wederzijds.
Wat een kromme praat. Medewerkers die zich niet ontwikkelen vinden dus geen andere baan maar worden als eerste ontslagen. En dan roepen: "Dat gun ik die mensen echt"?
Het gaat ING natuurlijk gewoon om de centen, want ze hebben die medewerkers jarenlang veel te veel betaald. En daar gaan ze nu mee stoppen. Zeg dat dan gewoon.
Lijkt met super naast je baan zelf beleggingsadvies te geven aan vermogenden die je toch al kende. Je bent dan ook niet gebonden aan de ING-producten en stopt zelf de marges in je zak. Fluïde werknemerschap, top!
Scheepbouwer heeft bij KPN vooral te weinig geinvesteerd, te veel dividend uitgekeerd en te veel eigen aandelen ingekocht.
Dit interview is een voorbeeld van niet effectief gedrag, want het is ergerniswekkend.
In een arbeidsverhouding is er altijd een onderliggende en een bovenliggende partij.
Ontslagbescherming is er niet gekomen omdat werkgevers daar altijd even zorgvuldig mee omgingen.
En dat McKinsey vooral door de baas wordt ingehuurd om jou datgene te vertellen waar hij zelf geen zin in heeft, is ook al langer bekend.
In het verleden hadden banken er een handje van om mensen niet te lang op dezelfde plaats te laten zitten. Er mocht eens werkelijke expertise worden opgedaan en dito klantcontact. Dan is het pas echt vervelend als er iemand weggaat, want dan gaan de klanten mee!
Ik geloof dat deze meneer een lesje marxisme nodig heeft. Arbeidsrelatie in het oude en moderbe kapitalisme zijn één ding nooit geweest: gelijkwaardigheid. Maar dan wel een een ongelijkwaardigheid waarbij de werkenemer de onderliggende partij. Hoe durft deze man het om te draaien. Natuurlijk is de werknemer afhankelijk van zijn werkgever, want die is in de letterlijke betekenis van het woord De Baas.
Zelden zo'n hoop New Speak in het FD gelezen.
Deze reactie is verwijderd door het FD omdat de reactie in strijd is met onze spelregels.
''Arbeiders aller landen vereenigt U'' Maar dat doen ze niet. Vandaag nog de bank kapot staken, piept die HR(alweer een)manager wel anders. Kan hij ook gelijk zijn biezen pakken.
De heer De Koning gaf terecht al aan dat de bank de medewerkers afhankelijk heeft gemaakt van haar. Verder
bevat het artikel puur opportunisme van de heer Knaapen!
De man heeft groot gelijk. De gouden kooi met 5 sterren arbeidsvooorwaarden past bij de tijd dat banken semi overheid instellingen waren. De nieuwe economie vraagt van banken dat het echte bedrijven worden. Ze hebben weinig tijd, de internet concurrentie groeit razendsnel op alle fronten van financiele dienstverlening
Dus een loonsverlaging en meer bij- en nascholing. En waar moeten deze mensen daarna naartoe?
Alle banken zijn met reorganisaties bezig dus leuk als je jezelf hebt bijgeschoold, maar bij een andere bank aan de slag zit er niet (meer) in. Je schoolt je dus bij voor de WW en de steun.
Ja, het is met de arbeidsvoorwaarden bij de Nederlandse grootbanken ook wel heel erg uit de hand gelopen de laatste drie decennia; ik kan me nog herinneren dat toen ABN AMRO nog een grote internationale speler was, en dan vooral in de periode 1997-2007 ,de winst inderdaad elk jaar mega was, maar dat werd voor 70% door de kleinere Amerikaanse tak ( La Salle) binnengehaald. i.t.t. de Nederlandse tak waar onder meer door het hoge kostenniveau ( toen al) de winst per FTE veel lager was; de vakbonden In Nederland keken echter bij CAO onderhandelingen ( net als de Raad van Bestuur dat via het bonussysteem ook bepaald niet mocht klagen en daardoor min of meer chantabel was ) alleen naar de totale winst en concludeerde dan maar weer dat er weer 3% per jaar bij kon waardoor de Nederlandse basissalarissen in 10 jaar tijd zomaar 20% konden stijgen naast natuurlijk een persoonlijke variabele beloning voor wie echt goed presteerde.
Met de skills van het huidige werknemersbestand gaat de ING niet overleven. Helder. Dus de skills van het werknemersbestand moeten veranderen.
Heel precies gezegd: ze hebben de skills nodig die op elk moment ook in andere bedrijven nodig zijn.
Tja, en dan komt de hamvraag. Is ING verantwoordelijk voor het aanleren van deze skills bij haar werknemersbestand? Is de medewerker verantwoordelijk voor het aanleren van deze skills op initiatief van de ING, of misschien wel op eigen initiatief.
Empowerment.
Al in 2005 schreven Van der Heijde en Van der Heijden vijf dimensies van employability:
1) De eerste dimensie - beroepsexpertise - omvat de mate van professionele kennis en vaardigheden die een werknemer bezit en op peil heeft te houden (‘een leven lang leren’);
2) De tweede dimensie - anticipatie en optimalisatie - verwijst naar de proactieve houding van werknemers om op een persoonlijke en creatieve manier te anticiperen op toekomstige veranderingen en hierbij te streven naar de best mogelijke resultaten;
3) De derde dimensie - persoonlijke flexibiliteit - is het aanpassingsvermogen van werknemers bij veranderingen in hun omgeving, waar ze zelf niet voor gekozen hebben, bijvoorbeeld bij een reorganisatie, herplaatsing of baanverlies.
4) De vierde dimensie - organisatiegevoel - heeft betrekking op het belang van de sociale competenties van een medewerker om te kunnen participeren en presteren in groepen, zoals de afdeling, de organisatie, teams, de beroepsgemeenschap, en andere netwerken. Het gaat hier om het kunnen delen van bijvoorbeeld verantwoordelijkheden, kennis, gevoelens, mislukkingen en ervaringen;
5) De laatste dimensie - balans - betreft het om kunnen gaan met de tegengestelde belangen van de werkgever en de werknemer.
Als je 55 bent, en je hebt een baan (ook tegen 20% onder de marktprijs), nou, gefeliciteerd! Je bent afhankelijk. Als je ontslag neemt/krijgt, komt je echt niet zo maar aan een nieuwe baan.
Deze topman redeneert volgens zijn eigen hartje: iedereen moet de topmannenstrategie hebben dat hij elk moment aantrekkelijk is voor een headhunter!
De hoge beloning is toch door ING gegeven: dus de bank zelf heeft de werknemer afhankelijk gemaakt.
Ouddated bedrijfscultuur heeft er ook aan bijgedragen! Niet te veel van disciplines switchen anders ben je een jobhopper was de trend 2000-2010. Ik had aan het begin van mijn loopbaan bij ING ruimdenkende managers die mij aanspoorden om diverse vaardigheden te ontwikkelen binnen diverse divisies. Bovendien door een intern financieel adviseur in mijn eerste jaar bij ING geadviseerd om mijn levensstandaard niet te veel aan mijn stijgende inkomen aan te passen! Nog steeds dankbaar voor deze adviezen maakten het mogelijk om na ING ander soort werk te doen dat minder betaalde maar op dat moment meer voldoening gaf. Stay away from the golden chain was het letterlijke advies.
Ook banken hebben hun omgeving onvoldoende in de hand om nog beloftes met eeuwigheidswaarde te kunnen doen. Zoals het nakomen van de belofte 'jij jouw loyaliteit, wij jouw werkzekerheid'. Iedereen zal moeten leren leven met tijdelijke jobassignments (taken en rollen). Het bijhouden en verbeteren van je eigen arbeidsmarktwaarde hoort bij dit spel. De verantwoordelijkheid daarvoor kun je niet uit besteden!
Mijn grootste zorg is of het leiderschap voldoende toegerust is voor deze omvormingsklus. Want zo te lezen wordt er binnen de ING nog tamelijk traditioneel nagedacht over de (voorbeeld-) rol van leiderschap en de waarde van beoordelingsinstrumenten.
Rob Fijlstra.
Schaamteloos interview, onder het voorwendsel van dit nieuw bedachte PR-spinsel 'onafhankelijkheid' worden straks duizenden mensen op straat gezet. Terwijl ING degene is die klanten en werknemers afhankelijk maakt. Een paar druppeltjes scherper? Wat dacht je van een paar emmers meer ethiek.
Wie verzon de titel voor dit bericht.. De KPI waartegen werd gemeten was dat personeelsverloop onder 5% moest zijn. Dat houdt in dat je dus gemiddeld 20 jaar bij ING moet zitten. Kortom het is niet de medewerker die zichzelf te afhankelijk van ING gemaakt heeft, het was ING beleid wat ze nu niet meer uit komt.
Een leven lang leren, maar dan vooral gericht op wat je werkgever noodzakelijk vindt. Zo vergaar je in de loop van de tijd wel heel veel kennis, maar blijkt die kennis vaak alleen nuttig in dezelfde sector en soms zelfs alleen voor het bedrijf waar je werkt. Hoezo maakt een werknemer zich afhankelijk, daar doet zijn werkgever volop aan mee!
En het voorbeeld van de 55 jarige, met een te hoog salaris, is slecht gekozen. Sterker nog, zelfs 40 plussers zijn al sterk afhankelijk in een markt waar ouderendiscriminatie een geaccepteerd verschijnsel is.
En last but not least, krijg je kritiek als je studies volgt die voor je werkgever niet interessant zijn. Dan krijg je tijdens je jaarlijkse evaluatie te horen dat je manager twijfels heeft over je loyaliteit, omdat je al je opties open wilt houden.
Nee, het is echt allemaal de schuld van de werknemer hoor! Maar tussen de regels lees ik : "In de toekomst wensen wij alleen nog maar met flexwerkers in zee te gaan en die willen we ook nog eens minder betalen"! Zeg dat dan ook gewoon en ga niet de positivo goeroe uithangen.
De laatste jaren worden duizenden medewerkers in de financiële sector ontslagen. De boventoon is kostenbesparingen, de realiteit is dat er geen behoefte meer is aan hun kennis en vaardigheden. Focussen op de hoge salarissen is symptoombestrijding. Veel medewerkers zijn in slaap gesust door leidinggevenden die rust in de tent wilden en geen al te groot verloop. Goede winstcijfers doen de rest. Een bedrijf als ING heeft jarenlang belang gehad bij een laag verloop van medewerkers. Dat is nu veranderd. Een nieuw performance management zou daarbij kunnen helpen, echter het nieuwe systeem van ING lijkt een bron van dubbelzinnige boodschappen te worden. Medewerkers hebben, naast dat ze een eigen verantwoordelijkheid hebben, recht op een reality check t.a.v. hun reële bijdrage aan het bedrijf en hun arbeidsmarkt waarde. We hebben het dan over echte loopbaangesprekken. Open en eerlijk, geen pappen en nathouden. Vraagt wel veel lef en vaardigheid van leidinggevenden. Heeft ING die skills wel in huis?
Het is wel herkenbaar, voor alle bankmedewerkers. Jarenlang in een platina kooi geketend met gouden kettingen. Topsalaris. Betaald (goed) pensioen. Korte werkweek. Hypotheekrente voordeel. Prima CAO etcetera.
Je wordt, of liever gezegd werd, volledig afhankelijk gemaakt van de bank als zekere werkgever. Net zoals banken hun klanten proberen afhankelijk te maken via koppelverkoop en productvoorwaarden.
Nu moet het roer om. Dat is wel duidelijk. Daar hebben medewerkers natuurlijk een eigen verantwoordelijkheid. Maar die geldt evenzeer voor de bank als werkgever. Die snoeit nu extra hard omdat het roer te laat is omgegooid. Van die foute beleidskeuzes mogen niet alleen medewerkers de dupe worden.
Voor ING is kennelijk nog veel werk aan de winkel om voor de milleniumgeneratie een interessante werkgever te worden. Deze generatie die carrièrre maken erg belangrijk vindt, hunkert naar flexibiliteit en continue toetsing. Gebrek aan carièrreontwikkeling is voor deze generatie veruit de belangrijkste reden om een bedrijf te verlaten. Zaken als zekerheid, een goed pensioenplan en een goede werkomgeving is voor deze generatie van ondergeschikt belang.
Als er duizenden mensen bij V&D worden ontslagen is de gemiddelde reactie op dit forum: eigen schuld dikke bult. Maar voor blijkbaar boventallig bankpersoneel is opvallend veel begrip.
Is het een idee om de rekening bij ING op te heffen. De oude Postbank herken ik niet meer in deze meedogenloze bank. Wellicht kan de directeur HR ook op de koffie bij de Belgische Premier.
"Het vaste contract wordt steeds zwaarder beschermd. En je bereikt het tegenovergestelde van wat je wilt bereiken. Het komt erop neer dat jongeren en minderheden steeds minder worden aangenomen. Want je moet in het huidige systeem maar eens proberen om iemand kwijt te raken"
Nee, het ideaal is jongeren die je op een tijdelijk contract aanneemt, en na 1 verlenging er weer uit zet want anders worden ze een last voor ING
"ING dendert het digitale tijdperk binnen, en een belangrijk deel van zijn 52.000 werknemers zal de ingrijpende verbouwing niet meer meemaken".
Dat gaat alleen over de medewerkers in Nederland en België. Want die zijn te duur, je kunt beter het werk naar Polen en Slowakije, of nog goedkoper, naar de Filippijnen brengen. Doe je aan ontwikkelingswerk en ben je ook nog eens goedkoper uit, 2 voor de prijs van 1.
"Dus als je ver boven jouw marktniveau betaald wordt, dat is een dodelijke verleiding"
Natuurlijk kennen we de verhalen over de gouden ketenen van de bankmedewerkers. Die waren nodig omdat anders niemand dat werk uit wilde voeren. Nu heeft ING daar last van. Maar ja, de dealing room van ING wordt naar London verhuisd (echt, tegen de Brexit in) omdat de betaling in Nederland niet voldoende is. En het topmanagement heeft 30% verhoging nodig om aan de marktsituatie te voldoen.
Kortom, de stijl van je mag blij zijn dat je als werknemer nog niet weggestuurd bent blijft de stijl van ING. Lijkt me heel motiverend voor de medewerkers, werken met het zwaard van Damocles boven je hoofd. En zo'n HR directeur die McKinsey aanbidt, oftwel het snijden in personeelsbestanden als oplossing voor alle probelem ziet, dat draagt echt bij aan een goede sfeer binnen dat bedrijf.
Deze man is meer dan 30 jaar verantwoordelijk geweest voor het personeelsbeleid en biecht nu op dat hij het al die jaren simpelweg verkeerd heeft gedaan. Moedig en eerlijk, althans mits hij eerlijk is en het zichzelf en de bank verwijt ipv de werknemers.
Wat er uit dit interview opdampt is inderdaad een meedogenloze bedrijfscultuur. De ING heeft haar werknemers jarenlang afhankelijk gemaakt van de bank, die werknemers waren waarschijnlijk loyaal aan het bedrijf, maar 'loyaal' is opeens een zwaktebod, een scheldwoord.Ik ben blij dat ik niet in het bankwezen werk, maar in de verzorgende en educatieve sector, waar nog altijd meer ethische waarden gelden.
Als dit het "talent" is wat boven is komen drijven binnen een organisatie als ING, dan maak ik mij sterk zorgen over de kwaliteit en/of cultuur van de rest.
Een gemiddelde werknemer van ING heeft de afgelopen 10 jaar, afhankelijk van de afdeling, minimaal 4 reogranisaties gehad die klassiek eind december werden aangekondigd. Mag je 20% meer verdienen, kwaliteit van leven is het omgekeerd evenredige ervan.
Het flexibele contract is hetgeen wat is doorgeschoten in Nederland, ruim 40% zit in een flexibele schil (ZZP, kortlopend contract, seizoensarbeid) en dhr snijdt extra flexibilisering aan als toekomstbestendig beslag? Ik begrijp dat met de lage rente het verdienpotentieel van ING bijzonder onder druk is komen te staan, maar om de winst daarmee uit je werknemers te halen onder het mom Empowerment, schande, kortzichtig en hypocriet.
Zegt een manager die zelf al 32 jaar in dienst is bij een bedrijf.
Is het FD de spreekbuis geworden van conservatief rechts-radicaal Nederland?
De medewerker is verantwoordelijk voor zijn carrière .De nv ik binnen de nv ING.
En soft skills zijn en blijven belangrijk , voor de hard skills.
mooi logisch verhaal van ING en lees mooi sociaal plan dus ze nemen hun verantwoordelijkheid en dat siert hen.
Deruytter rudi former ing Director
@ Horneman - hij is geen 32 jaar in dienst bij ING, pas sinds 2012. Daarvoor o.a. Coca Cola, KPN, Unilever.
Eindelijk wordt eens iets gezegd wat al veel eerder naar buiten had moeten komen! Bij de grootbanken (en verzekeraars en andere dinosaurussen) zitten teveel mensen te lang op een plek voor veel teveel geld! Dat krijg je als je bij iedere fusie weer afspreekt dat iedereen gewoon mag blijven zitten. Meneer Kamminga, is dit conservatief??? De hele arbeidsmarkt zit vast voor 45 plussers door deze situatie. Jongeren (lees 45 min..) krijgen nooit meer de salarissen en voorwaarden die je vroeger kreeg door maar te blijven zitten. Als de zittende werknemer de bescherming houdt die ze nu hebben dan komen de jongeren nooit meer in een normaal dienstverband en zijn we allen veroordeeld tot het zzp'er schap!
Het komt er op neer elke werknemer universiteit ook al zullen velen dat niveau niet halen die zijn dan afgeschreven bij de ing
Als ze die heer Knaapen er nou eens uit gooien met een kale transitievergoeding, zullen we eens kijken hoe onafhankelijk die loonslaaf is van zijn werkgever.
Over de motivatie van de bank mag dan veel commotie zijn, er is niets mis met het stimuleren van leren om de eigen regie (verantwoordelijkheid) over de eigen loopbaan te vergroten.
Het gaat nu veel meer dan in het verleden om het blijvend ontwikkelen van kennis en vaardigheden. Juist om minder afhankelijk te zijn van de werkgever, maar om zelfsturing van de eigen carrière mogelijk te maken: Lifetime employability.
Zorg er zelf voor dat je duurzaam inzet bent! Het is jammer dat dat veel te lang niet onderkend werd; niet door werkgevers èn niet door werknemers!. En niet alleen bij de ING.
Leren 'bewegen' en 'blijvend ontwikkelen' zijn skills die ook jongeren juist nu moeten meekrijgen. Als werknemers van de toekomst zullen zij 'lifetime employment' alleen nog uit geschiedenisboekjes kennen.
6.500 managers op 52.000 werknemers. Dat is 1 op 8. Misschien iets te veel (dure) managers? Denk dat het goed is dat er eens grondig gekeken wordt naar de organisatiestructuur en het salaris van het personeel binnen de bank. En dan niet alleen naar de alom genoemde gouden ketens, op andere plekken zijn misschien ook de verhoudingen wel zoek.
Het is slecht nieuws voor de medewerkers, maar dat het "gewone" volk niet meer betaalt voor allerlei dure financiele diensten en niet langer getild wil worden is een goede ontwikkeling. Tenslotte is veranderd consumentengedrag de oorzaak van deze situatie. Nu de overheid nog terugbrengen naar een echt public service instituut in plaats van een geldstroom controlerende entiteit met teveel eigenbelang en dan hebben we onze vrijheid en democratie weer een beetje terug!
Wat ik ook opvallend vind in veel reacties is dat er gedaan wordt of de bank er bestaat voor de medewerkers. Dat is dus niet zo! De bank is er om zijn klanten te dienen, als anderen dat goedkoper en beter kunnen dan moet er iets gebeuren. De regels zo aanpassen dat goedkopere partijen niet toe kunnen treden is niet de oplossing. Hoe moet je aan een klant uitleggen dat de prijs hoog is omdat je je personeel boven marktconform moet betalen?
Welk etiketje je voor de bühne ook aan beoordelingen wil hangen volgens het zogenaamde "nieuwe performance management". Beoordelingen halen in de praktijk het slechtste van een organisatie en managers naar boven. In plaats van een objectieve vindt er een subjectieve meting plaats. Waarbij het het uiteindelijk draait om: achterafkamertjes en vriendjespolitiek, dubbele agenda's, eigenbelang, afgunst etc.
Prima idee om de bedrijfs cultuur, al lang verouderd, te veranderen.
De discussie over afhankelijkheid, empowerment, wel of geen bonus doet er niets aan af, het gaat om continuïteit. Of moeten we de Paschi bank achterna?
Het is een management besluit om de personeelskosten te verlagen in relatie tot opbrengsten.
Dit gaat binnen een sociale context , waar vakbond, sociale partners ,overheid bij betrokken zijn.
In ieder geval wordt er bij grotere bedrijven in de diensten sector, op wereld niveau op dezelfde manier naar hun onderneming en arbeidskosten gekeken, ING kan daar geen uitzondering op zijn. Dat geeft nu pijn bij de ING en het lijkt vanwege het aantal personeelsleden die elders werk moeten zoeken, alsof er een te grote groep de ING moet verlaten. Nee, dat had in je voorgaande jaren al lang moeten gebeuren. Het is geen sociale instelling(excusé), maar een bedrijf.
In dit opzicht zijn AMRO en RABO en ander banken bezig met vergelijkbare aantallen.
Wie van wie afhankelijk is geworden of gemaakt doet niet ter zake als je als bedrijf wil overleven.
Het positieve verschil hier is dat je deelgenoot gemaakt wordt van het management proces, zo fijntjes door dhr Dirks en dhr Dunsbergen opgemerkt. Van tijd tot tijd is het nodig schoon schip te maken en dit gaat in Nederland zoals altijd met een vriendelijk vaarwel aan de vetrekkende, daar is niets mis mee bij het ING.
Menig werknemer van de ING is jarenlang naar huis gegaan met het vergeten van de stellingen hierboven genoemd door de hr Does, een terechte opstelling. Ook heeft men vergeten om daarbij te reflecteren over eigen functioneren . Beetje ombegrijpelijk, vooral hier denkend aan de managers, daar staat nog wat te gebeuren binnen de bank sectoren.
Het is mij nog altijd gelukt naast mijn eigen denkbeelden, door periodiek, met eenvoudige computer statistieken over kwaliteit en kwantiteit een beeld te krijgen over mijn functioneren ook in vergelijking met gelijksoortigen. Zoals een ieder doet werd door mij ook de einde jaars bonus " doorgerekend" tav
mijn functioneren en dat van collega's. Dit soort computer statistieken moet er binnen de ING bank toch ook aanwezig geweest zijn, misschien kop in het zand? Daarom vind ik de opmerkingen van dhr Werkman voor mij gestoeld op "het sparen van kool en geit". Je beoogt juist dat wat je had willen voorkomen, maar je krijgt bij dit medelijden wel velen mee.
Ik kan me niet voorstellen dat werkenden zich als onmondige kinderen laten betalen zonder zich van tijd tot tijd niet te verblijden over de gelijkblijvende produktie met toch een verhoging van vergoeding. Dat kan toch niet to de hemel doorgroeien moet er wel eens gedacht zijn, de loonsverhoging is toch wel op de rekening terecht gekomen, dat jaren lang ,niet waar?
Zo kan ik me niet voorstellen dat ING werknemers het ontgaan is, dat op wereldniveau al jaren belangrijke veranderingen plaats vinden gedreven door ondernemingen en hun medewerkers , zoals milieu kwesties, afslanking bij andere banken, automatisering en robotisering, veranderde verdien modellen bij bedrijven, zzp onwikkeling, opkomende landen politiek.
De rij is nog langer maar de gedachte dat geen dezer veranderingen eigen arbeidplaats een keer ook zouden treffen lijkt me getuigen van grote naïviteit., dus geen slachtoffer rol voor de ING werker a.u.b.
Dus ook voor ING personeel: aan het werk onder het nieuwe convenant.
Een prettig bericht voor een ieder, met een duidelijke lijn voor de toekomst, dan kan je keuzes maken!.
Er is geen land in Europa waar het zo eenvoudig is om mensen collectief te ontslaan. Daar hoor ik de personeelsman van ING niet over. En ik hoor hem ook niet over de enorme staatssteun voor de ING, een steun die nodig was omdat al die mensen die nu aan het beoordelen moeten of hun collega's wel aan de maat zijn toen beter hadden moeten opletten - en dat niet deden
Dit laat denk ik vooral zien dat de (ING) bank zelf zich onvoldoende heeft ontwikkeld, niet alleen zozeer de medewerkers.
Als je een (ING, Argenta) bank belt met een vraag die ze niet kunnen beantwoorden, dan vallen ze terug op autoritair gedrag in plaats van oplossingen aan te bieden. Je moet dan een klacht indienen en het nieuwe klachtenteam kan opeens wel je vraag beantwoorden. Standaard medewerkers worden dus ook autoritair behandeld door hun managers.
Dit is een structureel probleem bij alle organisaties met autoriteit. Autoriteit moedigt geen ontwikkeling aan.
Wat mij opvalt aan het verhaal van de heer Knaapen dat er helemaal niet over het belang van de klant gesproken wordt. En daarvan haalt de ING zijn inkomsten. Allemaal binnevetterige spraak en naar binnen kijkend. Wanneer zal een bank zich eindelijk afvragen wat de klant wil en waaraan de klant echt behoefte heeft. Bij de bankensektor tref ik vaak vriendelijke maar ook vrij domme en niet klant-georienteerde werknemers. Men doet maar wat burokraties en het liefst verschuilt men zich daarachter. Vele van de FD-lezers en kommentatoren zijn maar eenvoudige klant die niet gehoord worden. Maar medelijden met de bankmedewerkers kan ik niet opbrengen
Het probleem van riante arbeidsvoorwaarden en mooie pensioenen is dat je gaat denken goed te zijn. Helaas heeft de onvrede bij klanten en financiële steun van de overheid duidelijk gemaakt dat er in de praktijk een wanprestatie is geleverd. ING is eindelijk wakker geworden en hopelijk gaan de werknemers iets doen wat leuk is en waar klanten wel voor willen betalen.
Deze reactie is verwijderd door het FD omdat de reactie in strijd is met onze spelregels.
Het is belangrijk een bedrijfspand cultuur te bouwen
Betaal minder maar ontwikkeling beter Zo is er een win win situatie
Met vaste contracten is niets maïsmeel maar investeer
Verder praat de heet Knappen te makkelijk over ze
Binnen een bank zijn vele commandolagen
Je kan niet van iedereen verwachten dat ze minder afhankelijk worden
In ieder geval geef VERANTWOORDELIJK XHEID
Maar minder zekerheid
Lees ik hier tussen de regels niet dat ING een mega probleem heeft ? Als je met een personeelsbestand in Nederland en België zit waar je voor het merendeel graag vanaf wilt, maar vanwege het vigerende ontslagrecht simpelweg niet kunt (zonder een aanzienlijke afkoopsom), dan dient de netto winst van ING hier blijvend voor gecorrigeerd te worden. Verhuizing ING trading naar Londen heeft niets met salarisgrenzen te maken, maar met talent pool (triest voor Nederland) en soepelere Britse ontslagrecht bij non-performance werknemer. Overigens kampen alle Nederlandse banken met ditzelfde probleem: merendeel werknemers die ruim 20/30 jaar in dienst zijn en er niet zonder hoge afkoopsom uit te werken zijn. Zo wordt de Nederlandse markt een makkelijke prooi voor concurrentie door fintech aangedreven banken met een hoge mate van robotisering en automatisering en veel minder werknemers (in NL: overwegend ZZP'ers, is meneer Knaapen ook blij) tegen substantieel lagere kosten dezelfde (zo niet kwalitatief veel betere) diensten gaan aanbieden. Dan gaan die ING werknemers er uiteindelijk ook uit.
Helemaal eens met de beschrijving van het beschermingsparadox - te hoge bescherming is voor iedereen schadelijk. Maar deze man is volledig losgeschoten - wel de loyaliteit tijdens de jonge jaren willen maar als je eenmaal te oud bent om makkelijk een andere baan te vinden moet je kunnen ophoepelen? Commitment komt van twee kanten - toegewijde werknemers verdienen een toegewijde werkgever. Dat mensen niet moeten gaan rentenieren is wat anders - je blijvend ontwikkelen is goed maar als je medewerkers vooral bezig zijn baantjes voor zichzelf elders te regelen word ING daar zeker niet beter van. Dit is de situatie in het VK waar werknemers elke 2 jaar weggaan en alle shit die ze veroorzaakt hebben aan hun organisatie overlaten. Nee klinkt alsof ING werkelijk een puike HR manager heeft, wat een onzin.
@ dhr. Waller - eens met uw opmerking omtrent wederkerigheid loyaliteit. Echter, in dit specifieke geval van ING hebben n.m.m. werknemers zelf toch ook een enorme kuip boter op het hoofd. Ik weet uit eerste hand hoe het er bij ING aan toegaat (nu nog steeds): jarenlang lekker freewheelen, om een uurtje of 10 ("ja, shit file") eens binnenkomen zetten, eerst een lekkere capuccino (daarna half uurtje toilet bezoek), ochtendkrantje bestuderen, NU.nl, FD.nl (af en toe een reactie schrijven), dan is het zomaar weer 12u, hatsekidee, lekker pauze tot een uurtje of 2, daarna even de inbox bekijken, hier en daar een emailtje (delegeren meneer), dan even naar het inter-departementale groepsoverleg (lekkere broodjes !), tja dan is het snel al weer 4:30 ("ik ga thuis werken"), vroem, vroem, vroem in de lease Audi A6 weer op huis aan. Eenmaal binnen kun je je in organisaties als ING op deze manier al snel een paar decennia lang achter een kantoor plant verstoppen zonder dat iemand ook maar door heeft wie of je bent en wat je doet. Dat veroorzaakt vaak dat men pas "ontdekt" wordt rond de 50/55. Tja, dan kun je naïef blijven denken dat dit tot in de eeuwigheid zo door zal kunnen blijven gaan en van je werkgever eisen dat hij ook naar jou toe loyaal is, echter vroeg of laat wordt ergens iemand in de organisatie door de markt gedwongen om er een zak japanner bij te pakken om eens te gaan kijken wat jij nou precies kost en wat of je nou precies opbrengt. Als je dan 20 of 30 jaar in boven omschreven cyclus hebt rond gedwarreld, van de weeromstuit met de buurvrouw bent vreemdgegaan, je daarom van je vrouw gescheiden bent, maar je dat met die bankhypotheek gefinancierde villa in het Gooi nog in je nek hebt, tja, dan kan het best wel eens spannend gaan worden.
Directeur Hein Knaapen is het levende bewijs dat de ING nog maar weinig heeft geleerd van deze krediet crisis. Mijn advies is hem bij sociaal bij te scholen en zo snel mogelijk laten afvloeien. Hein Knaapen lijkt mij boven de 55 en verdient zeker 20% boven de markt, nou, gefeliciteerd, hij heeft een probleem!
Deze HR-Directeur is natuurlijk alleen de "HR-Vertaler" van het nieuwe beleid van CEO Ralph Hamers die eenzelfde bedrijfstructuur nastreeft als bij bedrijven als Google.
Zijn verwijten aan de ING-medewerker zijn maar deels terecht.
ING is de laatste 15 jaar gekenmerkt door doorlopende reorganisaties welke steeds vaker met hogere ontslagen gepaard gingen.
Reorganisaties werden in gang gezet omdat een directeur een nieuw Managementboek had gelezen en hij dit in zijn bedrijf wilde implementeren. Hiervan zijn ettelijke voorbeelden te noemen maar ik zal u niet met het noemen van namen vermoeien. Ergo er was geen langjarig consequent managementbeleid.
Dit ging natuurlijk ten koste van ING zelf, haar klanten en haar personeel.
ING had tot 10 jaar geleden een goed personeelsbeleid, een goed "salararisgebouw" voor medewerkers van hoog tot laag, goede aanvullende opleidingen ook voor oudere medewerkers.
Er werd door ING toen ook veel van medewerkers gevraagd maar er stond ook veel tegenover.
Het lijkt erop dat de bal nu wel erg sterk in de hoek van de medewerker wordt gespeeld....
Dhr. Knaapen wil gewoon af van de loyale maar zijns inziens te dure vaste medewerkers.
Als je als wereldwijde HR-directeur twijfels hebt over de loyaliteit van je medewerkers (Oranje-bloed) dan uit je dus keiharde kritiek op deze medewerkers. Hoe frappant dat ING in haar reclamecampagnes juist erg hamert op haar eigen " Oranje-gevoel" - ook een vorm van loyaliteit.
Zinj klagen over de hoge vertrekregelingen is ook onterecht omdat de gewone medewerkers vaak minder dan een jaarsalaris meekregen. Daarentegen werd afscheid genomen van tientallen managers welke vaak 90 procent van hun oude salaris behielden.
Het nieuwe beoordelingssysteem zal de doorsnee medewerker meer opzadelen met een nog hogere werkdruk en minder vertrouwen in ING als behoorlijk werkgever. Daarnaast geeft het de managers makkelijker mogelijkheden om indien gewenst sneller afscheid van medewerkers te nemen.
In het hele artikel mis ik twee andere belangrijke factoren; de belangen van de klant en de ontwikkeling van nieuwe verdienmodellen.
Ook hier weer geeft een bestuurder aan voorstander te zijn van flexibeler medewerkers: lees makkelijker te verplaatsen ook qua salarisschaal en makkelijker te ontslaan.
Enkele weken geleden bleek uit Internationaal Onderzoek dat met name in Nederland de vaste baan een grote uitzondering is geworden. Nergens anders in Europa zijn zoveel ZZP-ers.
Het mag duidelijk zijn dat de ontslaggolven in de Financieele Sector nog wel zullen voortduren.
Politiek, Vakbonden en Werkgevers moeten om tafel want deze medewerkers komen in Nederland niet meer in hun sector aan het werk!
Ik wil afsluiten met mijn constatering dat ING met haar nieuwe beleid niet op de goede weg is.
Als de toegevoegde waarde van ING gelijkwaardig of minder is dan haar nieuwe concurrenten (Fintechbedrijven zoals Google, Amazon, Zhong An) zal haar rol snel worden overgenomen.
Het nieuwe HR-beleid zal ING echter niet van haar plaats verzekeren.
Grappig hr Heide, die laatste paragraaf. De door u genoemde relatie perikelen zijn toch ook onstaan binnen een vacuum van waarden beoordeling, gestut door schuiven met toekomstige verdiensten? Sorry ik heb er hard om moeten lachen.
Toch blijven het achterhoede gevechten, het wordt ieder voor zich binnen de bank. Vele commentaren doen me echt Hollands aan, alsof de veranderingen en de daaraan verbonden financiele persoonlijke consequenties niet gaan plaats vinden. Een droomwereld welke on-omkeerbaar, door machteloosheid en woede tot het besef zal leiden dat morgenochtend een andere kijk op collega's en werk node de beste optie is. Profileer ik me wel goed op de vergaderingen en in het team?, te laat, het wordt helaas Romeins decimeren voor het merendeel der ING werkers. Het rouwproces zal nooit wennen.
Als oud medewerker (38 jaar) van ING kan ik het niet laten om even te reageren. Op de eerste plaats is de heer Knaapen nou niet het schoolvoorbeeld van flexibilisering. Hij is al 32 jaar pesoneelschef. Het trucje wat hij bij KPN heeft toegepast, doet hij eenvoudigweg nog een keer. Dat is het absolute voordeel als je eenmaal aan de top zit. Dan word je als „ervaren topman“´gezien. In de tussentijd blokkeert hij elke mogelijke promotie van ING HR medewerkers die graag op zijn positie hadden willen zitten. Nee, die medewerkers moeten maar een andere baan vinden (flexibel zijn), anders vliegen ze eruit (zo klinkt het: een echt “warme cultuur“).
Dan begrijp ik uit het artikel dat er weer eens een andere beoordelingsmethodiek (performance) wordt doorgevoerd. De medewerkers (inclusief de managers!) van ING reageren daar inmiddels laconiek over. Elk jaar komt er een andere performance management, omdat die oude toch echt niet goed was. De medewerkers hadden op een gegeven moment een verzoek ingediend om de performance meting voor één jaar hetzelfde te houden. Dat is HR niet gelukt. Heer Knaapen is ook hier niet bijster vernieuwend.
Zelf vond ik dat er schrikbarend weinig medewerkers van boven de 50 bij ING rondliepen (maar kan per divisie wrs verschillen). Diegene die er zitten zijn weliswaar goed (over het algemeen), maar kunnen eigenlijk niet weg. De rede is dat het een krimpende markt is en de andere financiële instellingen hebben ook veel ervaren en dure seniors. De groep daaronder (leeftijd tot 40 jaar) kan dan heel moeilijk doorgroeien en verlaten vaak wel de bank. Zijn dus wel flexibel. Die ervaren 50 plussers worden ook niet ontslagen, want ze goed (genoeg) zijn en dus moeilijk (en duur) te ontslaan. De meeste van die oudere medewerkers kunnen wel aardig met de systemen en IT gerelateerde taken omgaan. Hier is de heer Knaapen zeer vooringenomen, wat eigenlijk een belediging is voor die oudere medewerkers.
Tenslotte geloof ik niet in een complete omscholing. Genoeg mensen die voor geen goud geld omgeschoold willen worden tot IT-er (als voorbeeld te noemen). Ze vinden hun werk leuk, omdat ze er goed in zijn en willen wel degelijk bijscholen in hun eigen vak. Ongelooflijk hoeveel nieuwe regelgeving (regulering, boekhoudregels, sancties, belastingregels) de laatste jaren aan de banken is opgelegd, waar alle medewerkers zich in moeten verdiepen. Een omscholing die de heer Knaapen waarschijnlijk niet nodig heeft in zijn vakgebied. Zijn omgeving (arbeidsrecht) verandert aanzienlijk langzamer.
De heer Knaapen heeft wel absoluut gelijk dat automatisering banen kost en dat gaat meedogenloos snel. Verder heeft de bank te maken met negatieve rente. Dit vereist een heel ander denken van de bank. De kosten moeten omlaag om nog enigszins rendabel te kunnen zijn. Dàt is de ware uitdaging van de ING en samen met de automatisering de echte redenen voor de reorganisatie. De heer Hamers zijn aansporen tot innovatie is niets meer dan zelf na te denken hoe je je eigen baan overbodig maakt.
Afhankelijk vind ik een leuke term. Iedereen is ergens van afhankelijk en de meesten zoeken en creëren daardoor een stuk rust en regelmaat, voor zichzelf en de directe omgeving. Is dit verstenen? Wat voor fossielen zijn onze ouders en grootouders dan geweest?
Dit soort verhalen jeuken.
Als 55 jarige werknemer kun je niets met het verhaal dat je 20% meer verdient dan de markt. Je wordt er niet gelukkiger van en inleveren zouden de meesten best wel willen als dat tot garanties zou leiden. Dat laatste gaat niet meer gebeuren. Dus je zou wel gek zijn om die 20% zo maar in te leveren, zeker als je de volgende bent die kunt vertrekken.
Wel jammer dat sommige reacties hierdoor neigen naar leedvermaak!
Zolang je als 55 jarige bij de ING werkt heb je geen probleem, maar heeft de ING zo te lezen een probleem. Althans dat verwoord de personeelsdirecteur.
Leuk dat de managers en werknemers van ING in dit stuk kunnen lezen dat ze door verplichte negatieve beoordelingen van een gedeelte van het personeel moeten afkomen, of wordt dat verkeerd geïnterpreteerd. Dat gaat vast een hele fijne sfeer geven. Lijkt erg op een zachte heelmeester. Daar wordt niemand beter van en de klant zeker niet. Kortom dit wordt het stiekeme alternatief als hard saneren te duur wordt?
Deze reactie is verwijderd door het FD omdat de reactie in strijd is met onze spelregels.
Ranzige prietpraat van een manager die volledig is losgezogen van de realiteit en die zelf makkelijk praten heeft. Bovendien schofferend jegens het personeel.
De boodschap voor de toekomst is wel duidelijk in het betoog. Medewerkers die hart en ziel in hun werk steken, vanuit hun betrokkenheid ING uitdragen daar waar ze kunnen om aan de eisen van hun functioneren te voldoen en ook nog uitstekende contacten onderhouden met hun relaties ondanks de afstand die gecreeerd is, moet je zo snel mogelijk en met zo weinig mogelijk middelen kunnen lozen om goede sier te kunnen maken bij de aandeelhouders. ING is in zijn algemeenheid altijd een, wellicht wat te, sociale werkgever geweest, maar dat is naar mijn mening nu wel afgelopen.
Heer Hein Knaapen u heeft vast nog flexibiliteit binnen uw eigen referentie kader.
Daarom overweeg het volgende:
Vraag u af of er behoefte is aan job-rotatie/ taak roulering of groei mogelijkheden.
Wanneer het om wisseling van baan of functien gaat. dan is vertrouwen enorm belangrijk.
Maar vertrouwen alleen is niet genoeg. De leidinggevende zal ook zelf een
actieve rol nemen in het stimuleren van het gesprek over mobiliteit. Dit zou een open
en eerlijk gesprek moeten zijn zonder directe consequenties voor de medewerkers.
Mijnheer Hein Knaapen, mijn laatste advies. Voor de eigen toekomstige carrière zult u zich moeten onderscheiden met niet-cognitieve menselijke eigenschappen:
- Creativiteit
- Associatievermogen
- Improvisatievermogen
en niet vergeten op nummertje 4
- Inlevingsvermogen
Dhr. Knaapen gooit de knuppel min of meer in het hoenderhok, niet helemaal onterecht. De "golden chains" werken belemmerend voor met name externe doorstroming en dan ben je inderdaad na de nodige jaren min of meer vastgeklonken aan je werkgever, in dit geval ING. Wellicht is het een goede overweging om eens echt werk van bijscholing en omscholing te maken. Omscholing bevordert behalve de externe ook de interne doorstroming en daar is behoefte aan.
Met de initiatieven aan onze kant staan wij open voor een gesprek met dhr. Knaapen.
Reactie niet ok? Meld misbruik bij de redactie.