’Ik hield me niet bezig met de financiën. Daar hadden mijn man en ik het nooit over. We hadden het thuis altijd alleen over de paarden.’ Met dat beroep op onwetendheid heeft woensdagochtend Patricia Visser-Vroklage voor de rechtbank in Almelo iedere kennis van mogelijke misstanden rond het faillissement van kantorenfonds Eurocommerce van de hand gewezen.

Het Openbaar Ministerie (OM) vervolgt de 58-jarige echtgenote van voormalig Eurocommerce-directeur Ger Visser voor faillissementsfraude. Ook Visser zelf en hun zoon en dochter staan hiervoor terecht. Eurocommerce was het grootste kantorenfonds van Nederland met € 1 mrd euro vastgoed op de balans. Het concern ging in 2012 onderuit, met ruim € 700 mln schuld aan negen banken.

 

Het OM verdenkt Patricia Visser ervan dat zij in het zicht van het faillissement van Eurocommerce € 10 mln euro uit de boedel heeft onttrokken. Maar de echtgenote van de gevallen vastgoedmagnaat zegt van niets te weten. Met het blonde haar in een knot, gestoken in een rood jak en met rood gelakte nagels gedraagt zij zich woensdag voor de rechtbank totaal tegenovergesteld aan haar extraverte, praatgrage man afgelopen maandag. Behoedzaam beperkt zij zich tot korte antwoorden van een zin of een woord.

’Ik bemoei me niet met bedragen’, zegt Patricia Visser. En als zij met haar man dineerde met zakenrelaties, ging het gesprek dan niet over zaken, vraagt de rechtbank. ’Nee, daar hadden we het nooit over. Dan praatte ik met de vrouw van die relatie in kwestie over de dingen waar vrouwen het over hebben: het eten en het weer.’

Huisvrouw

’En als uw man nou een heel mooi project had binnengehaald?,’ vraagt een rechter verwonderd. ’Daar praatten we niet over', houdt Patricia Visser vol. ’Ik was huisvrouw en hield me bezig met de opvoeding van de kinderen.’ Haar gesprekken met haar man gingen vooral over de stal van 130 springpaarden.

’En dan niet over bedragen. Over geld werd niet gesproken. Het ging over paarden in het algemeen. Of het een mooi paard was of geen mooi paard. En of die goed kon springen of niet. Ik vind een paard op zich leuk, een mooi dier en daar hou ik van. Maar financieel niet’, zegt Patricia Visser. Dat Eurocommerce veel verlies op de paardenstal maakte, ging helemaal langs haar heen. ’Dat is een bewuste keus geweest. Mijn man deed de zaken en ik deed het huishouden en de kinderen.’

Privé-borgstelling

In 2010 kwamen de eerste barsten in het financieringsmodel van Eurocommerce. Dat jaar stelde ABN Amro de kredietlijn van € 200 mln voor het vastgoedconcern ter discussie. Om deze geldkraan open te houden, gaven Visser en zijn vrouw op 12 oktober 2010 een privéborgstelling af aan ABN Amro van € 30 mln. ’Daar weet ik niets van’, ontkent Patricia Visser.

Als de aanklager vervolgens de borgstelling op beeldschermen in de rechtbank vertoont, herkent zij wel haar handtekening en dat zij ’ten blijke van mijn toestemming’ op de borg heeft geschreven. ’Ik heb wel meer dingen moeten tekenen’, mompelt ze schouderophalend.

Huwelijkse voorwaarden

Als Eurocommerce op instorten staat, stromen miljoenen van Eurocommerce naar de stichting Syanora van het echtpaar Visser, en de besloten vennootschappen Jachtstaete en Vrobel. Voor de reden hiervoor verwijst Patricia Visser naar een verrekening die zij met haar man voor hun huwelijkse voorwaarden overeen zou zijn gekomen. Dat verrekeningscontract uit 2009 is volgens het OM geantedateerd, en stamt volgens het OM uit de maanden pal voor het faillissement van Eurocommerce.

Voorafgaand aan het faillissement parkeert Patricia Visser € 368.900 cash in een kluis bij haar dochter. Om het vermogen ’te spreiden’, legt ze de rechtbank uit. Een cash opname van € 250.000 bij de bank vlak voor het bankroet was volgens haar nodig ’om van te leven’. Een van de rechters, verbaasd: ’€ 250.000? Dat zijn wel heel veel pakken hagelslag.’

Donderdag behandelt de rechtbank de verdenkingen tegen de zoon van het gezin Visser.