'Misschien moet ik maar scheiden.' De tranen springen Kim van Beek in de ogen als zij haar opties overweegt. 'Dan is mijn man niet meer aansprakelijk voor de schulden die achterblijven na het faillissement van mijn kapsalon. Als we het huis op zijn naam zetten, hoeft hij het niet te verkopen en wordt ons zoontje Tigo niet dakloos.'

Begin verleden jaar tekende Van Beek (34) een driejarig huurcontract voor een nieuwe kapsalon in Arnhem-Noord. Korte tijd later sloeg het coronavirus toe en werd de eerste lockdown afgekondigd. Van Beek zag haar omzet wegvallen en kreeg het moeilijk om aan haar verplichtingen te voldoen.

'Rampzalig'

In ieder geval tot 2 maart komt er geen verandering in die situatie. Dinsdagavond liet de regering weten dat de kapsalons hun deuren gesloten moeten houden. Net als rij-instructeurs en pedicures vallen kappers onder de 'niet-medische contactberoepen' en de uitoefening daarvan blijft voorlopig verboden.

'Rampzalig', zegt Gonny Eussen van de Algemene Nederlandse Kappersorganisatie Anko. 'Nederland telt 27.000 kappersbedrijven, waarvan er 6300 één of meerdere mensen in dienst hebben. Nu zij geen omzet draaien, moeten zij een deel van de huur en de loonkosten uit eigen zak betalen. Veel kappers komen er bij het oude steunpakket maar bekaaid vanaf en raken nu in acute liquiditeitsproblemen.'

Neem de 50-jarige Maurice Vervoort, eigenaar van een drietal kapsalons in Limburg. 'Net als mijn collega's moest ik op 14 december mijn zaken weer sluiten. Daardoor hebben ik en mijn 25 medewerkers de kerstdrukte gemist. Dat alleen al kostte €60.000. En dan heb ik het nog niet gehad over de omzet die wij tijdens de eerste lockdown verloren.'

Pensioenvoorziening

De salon is gesloten, maar de kosten lopen door. Zo moet Vervoort een vijfde van het loon of ongeveer €8000 per maand zelf betalen. Van zijn huurbaas heeft hij weliswaar een korting van 50% gekregen, maar de andere helft komt voor rekening van Vervoort. Dat betekent een uitgave van €4000 per maand. En dan moeten ook de gas- en elektriciteitsrekening nog betaald worden.

'Van mijn pensioenvoorziening is inmiddels weinig meer over', zegt Vervoort. 'Toch heb ik nog wel wat vet op de botten en gaan wij niet failliet. Ik wil niet klagen; veel collega's hebben het veel slechter dan ik.'

‘Corona is geen ondernemersrisico, dus moeten we het samen oplossen. Winst hoef ik niet te maken, maar mijn kosten krijg ik wel graag vergoed’

Vervoort woont in Kessel, een Limburgs stadje waar tijdens de eerste coronagolf de lijkwagens af en aan reden. 'Ik snap de ernst van deze pandemie en ben een voorstander van de avondklok en de lockdown. Maar corona is geen ondernemersrisico, dus moeten we het samen oplossen. Winst hoef ik niet te maken, maar mijn kosten krijg ik wel graag vergoed. Helaas lever ik nu veel in.'

Geen steun

Anders dan Vervoort, komt de Arnhemse Kim van Beek helemaal niet in aanmerking voor overheidssteun. Zij heeft geen personeel en de bijdrage in de vaste lasten wordt gebaseerd op de omzet in 2019. Zakelijk gezien was dat een slecht jaar voor haar. 'Ik was zwanger van Tigo, kreeg de nodige bloedingen en moest rustig aan doen. Dus heb ik dat jaar niet veel verdiend.'

Tegelijkertijd zijn de kosten door haar nieuwe salon flink opgelopen. 'Het huurcontract doet mij de das om', zegt Van Beek. 'Mijn verzoek voor een huurverlaging werd tijdens de eerste lockdown genegeerd door eigenaar van het pand. Hopelijk is hij dit keer wel bereid de pijn te delen. Ik heb het verzoek ingediend.'

Huur voorschieten

Tot nu toe weigert Van Beek illegaal mensen te knippen. 'Gisteren nog werd ik benaderd door een mevrouw uit de buurt. Niemand hoeft het te weten, zei zij. Voorlopig doe ik het niet, maar als we nog lang gesloten moeten blijven, zou de verleiding te groot kunnen worden. Onze Tigo moet ook eten natuurlijk.'

Vervoort en Van Beek zijn vol lof over hun klanten. De eerste kreeg na het einde van de eerste lockdown bonbons, gebak en bossen bloemen. 'Ook waren er klanten die hun knip- of verfbeurt per se twee keer wilden afrekenen', zegt Vervoort. 'Zij hebben ons echt geweldig gesteund; hun reacties waren hartverwarmend.'

Dat geldt ook voor de klanten van Kim van Beek in Arnhem. Zeker drie mensen hebben haar de afgelopen maanden aangeboden de huur van haar salon voor te schieten. 'Erg lief,' zegt Van Beek, 'maar ik maak er geen gebruik van. Want uiteindelijk moet ik alles natuurlijk wel terugbetalen. En dat gaat niet zonder omzet.'