Het voelt krom: om een paar natuurgebiedjes te beschermen staan het CO2-opslagproject Porthos en vele andere bouwprojecten op losse schroeven. Verliezen we het grotere plaatje van de energietransitie en woningbouw niet uit het oog?

Toch is dat een valse tegenstelling. De nu geschrapte bouwvrijstelling is gebaseerd op het idee dat Nederland tot 2030 zo veel stikstof gaat reduceren dat bouwen geen extra schade veroorzaakt. Maar op dit 'hogere schaalniveau' vooruitlopen op de verwachte voordelen mag niet, concludeert de Raad van State. Al merkt die ook op dat bij zwaarwegende zaken als woningbouw en energietransitie uitzonderingen wellicht mogelijk zijn. Alleen: dan moet je die verwachte voordelen wél goed onderbouwen. En dat is precies wat eraan schort. De maatregelen zijn niet concreet genoeg, de effecten onzeker en de uitvoering ongewis. Minister Adema's recente gemarchandeer met de deadline van 2030 onderstreept dit maar weer.

De RvS zegt eigenlijk: kabinet, doe je huiswerk beter en stop met vrijblijvend boekhouden in de toekomst. Rammelend beleid met slecht gevonden sluipweggetjes om de wet te omzeilen komt namelijk als een boemerang terug.