Of ik in mijn Maserati Spyder kon voorrijden, sommeerde de VPRO-regisseur. We zouden in Brabantse bossen op audiëntie gaan bij Jan ‘de tank’ Timmer. De grote Philips-saneerder die lethargische managers eigenhandig uit de companyjet sleepte, zou vast de wenkbrauwen fronsen als zijn aangeharkte grind wegspatte onder mijn Pirelli’s. Een passende entree voor de tv-serie Het Snelle Geld, toch? Not. Timmer bleek minder streng voor de presentator dan voor zijn opvolgers: ‘Meneer, ze verdienen vulgaire bedragen.’
Vandaar dat ik pas een kwart eeuw na Timmers abdicatie de moed verzamelde om weer aandelen Philips te kopen. De voormalige gloeilampenfabriek had het licht gezien; niet kleurentelevisies maar grijsaards zijn de groeimarkt! Als die Frans van Houten, de ‘president’ met het charisma van een platgepoetste tandenborstel, nou even plaats kon maken? En zo stapte ik in op een koers van €37,50.
Drie jaar na mijn instap is de koers gehalveerd en mag Roy Jakobs de trots terugbrengen in de Breitnertoren. Heeft Jakobs meer stamina dan de vier miljoen kortademige klanten van zijn Dreamstations, zoals de haperende apneu-apparaten hoopvol heten? Ook beleggers hebben het soms benauwd. Ze verloren met Philips, maar waren spekkoper met Eli Lilly of Novo Nordisk. Hun koersen explodeerden omdat zij niet, zoals Philips, willen verdienen aan symptoombestrijding (90% van de apneu-patiënten is te dik), maar overtollige kilo's te lijf gaan met medicijnen die in tests voor 20% gewichtsafname zorgen.
‘Een vet- en suikertaks lijkt onbespreekbaar, En een hogere zorgpremie? Fatshaming!’
De helft van de volwassen westerse bevolking heeft overgewicht, één op zes zelfs ernstig. En de dikkerds zijn duur. De Universiteit Maastricht becijferde de maatschappelijke kosten van overgewicht op €11.500 per volwassene per jaar, en medisch tijdschrift BMJ Global Health beschrijft dat 5%-punt minder obesitas de wereld jaarlijks $429 mrd welvaart oplevert. Met de kilo's groeit de markt voor afvalpillen naar $150 mrd in 2035, even groot als die voor kankermedicijnen.
Abspecken zit er niet in, daarvoor zorgen cola, bier, ijsjes, chips en diepvriespizza’s die fier figureren in de voedselfavorieten-top 10. Een vet- en suikertaks lijkt onbespreekbaar. En waar brokkenpiloten in bestelbusjes extra premie betalen, wordt een risico-opslag voor wie doelbewust afkoerst op diabetes, hartfalen, ic-opname bij corona of de gevreesde ziekte K, weggewuifd: ‘Fatshaming!’
Dus grijpt u straks bij de groentejuwelier naar de broccoli, of staat u na een lange kantoordag te zweten in de sportschool, gelieve dan even stil te staan bij die andere helft van Nederland die zojuist met een blikje bier, een zak chips en een mentholsigaret is neergeploft op de sofa. Wel solidair blijven hè?
Jort Kelder is journalist en presentator. Reageer via opinie@fd.nl