Plaatframes, zijkappen en spatborden. Alles aan oude Vespa-scooters wordt weer als nieuw gemaakt in de Pakistaanse stad Lahore, dicht bij de Indiase grens.

De wereldberoemde tweewieler van het Italiaanse Piaggio was in de jaren zestig en zeventig voor veel Pakistanen een statussymbool. Nu, zo'n halve eeuw later, worden deze oude type's Vespa nog gekoesterd door een kleine groep eigenaren. Die hebben de oude scooter soms nog van hun vader gekregen.

Die band met de familie maakt de liefde voor de Vespa er niet bepaald minder op. Het onderhoud ervan is dan ook liefdewerk. Reserveonderdelen zijn schaars en slechts een handvol monteurs is vaardig genoeg om de oldtimers aan de praat te houden. Zij hebben voldoende werk. Want een Vespa-eigenaar wijkt niet graag uit naar de Indiase markt iets verderop, met reserveonderdelen van matige kwaliteit. Dus wordt er soms een nieuwe koplampring of zijkap van schroot vervaardigd. Of schuurt, plamuurt en lakt een monteur met engelengeduld een voorspatbord uit 1961 weer terug tot showroomkwaliteit. En vervangt een monteur een zuigerring op straat. Waardoor de kleurige Vespa's weer door het stoffige Lahore kunnen knetteren, zodra de ergste hitte van de dag wat getemperd is.